«بازیگر نیستم، خودم هستم»

او ٢٤ ساعت بعد از شکست ٣ بر ٢ تیمش مقابل سویا در لالیگا، خود را به لندن و به سالن «سینه وو» رساند تا در کنار کارگردان و تهیه‌کننده فیلم «رونالدو» بنشیند و فیلمی را که درباره‌اش ساخته شده است، نقد کند. «امروز یکی از مهم‌ترین روزهای زندگی من است. همه فوتبالیست‌ها این شانس را ندارند که این آدم‌ها فیلم‌شان را بسازند. این لحظات در زندگی‌ام بی‌نظیرند. خیلی خوشحالم و می‌خواهم لذتش را ببرم». کریس رونالدو با گفتن این جمله به استقبال فیلمش رفت؛ فیلمی که چهره‌های سرشناسی برای دیدن آن خود را به لندن رسانده بودند؛ الکس فرگوسن، ژوزه مورینیو و کارلو آنچلوتی سرشناس‌ترین‌ها بودند. ضمن اینکه دو بازیکن تیم چلسی به نام‌های تیبو کورتوآ و فالکائو هم در نمایش این فیلم در سالن دیده شدند. جالب اینکه هیچ نماینده‌ای از رئال‌مادرید در این مراسم حاضر نشده بود؛ نه هیچ‌کدام از هم‌تیمی‌ها و نه حتی رافا بنیتس، مربی کنونی تیم. مستند «رونالدو»، به نوشته یکی از روزنامه‌های بریتانیایی، «خودخواهی رونالدو را به تصویر می‌کشد، اما از سوی دیگر «دنیای عجیب‌وغریب و تنهای» او را هم پیش چشم بیننده می‌گذارد». جالب اینجاست که در این فیلم بیشتر از اینکه درباره «لادسیما» (کسب دهمین عنوان قهرمانی اروپا با رئال‌مادرید) یا لیگ ‌قهرمانان اروپایی که آن را با منچستر یونایتد برده، حرف زده شود، اسم مسی به میان می‌آید و غیر از آن چیزی درباره انگیزه کریس برای تبدیل‌شدن به یکی از بهترین فوتبالیست‌های سال اخیر گفته نمی‌شود. این در حالی است که خود کریس فکر می‌کند فیلمش باید به تعطیلات وی هم می‌پرداخت. او دراین‌باره به خبرنگاران گفت: «تنها چیزی که جای خالی‌اش در این فیلم حس می‌شود، تعطیلاتم است. در تعطیلات با وجود چیزهایی که شما می‌گویید و حرف‌هایی که در اسپانیا زده می‌شود، هر کاری دلم بخواهد، انجام می‌دهم». یکی از سؤال‌هایی که بی‌شک ذهن خیلی‌ها را مشغول کرده است، به نحوه کنارآمدن او با دوربین‌هایی برمی‌گردد که در طول ساخت این فیلم همه‌جا دنبالش بودند: «خیلی سرگرم‌کننده بود، انتظارش را نداشتم که تا این حد احساس راحتی کنم. اولش کمی عجیب بود؛ اما رابطه خوبی بین‌مان شکل گرفت. آنها آدم‌های خوبی هستند و می‌دانند چطور باید با مردم رفتار کرد. عجیب و درعین‌حال سرگرم‌کننده بود. وقتی برایم توضیح دادند چکار می‌خواهند بکنند، هم اعضای تیم خوش‌شان آمد و هم من. من هیچ‌وقت مردمی را که نمی‌شناسم به خانه‌ام راه نمی‌دهم. خب، البته بعضی وقت‌ها این کار را می‌کنم (می‌خندد)؛ اما آخرش احساس راحتی کردم. من بازیگر نیستم، من خودم هستم. هیچ‌چیزی از فیلم برایم تعجب‌آور نیست. آسان نیست آدمی باشی که بیشترین فالوئر را در شبکه‌های اجتماعی دارد…». در همین مراسم، شبکه تلویزیونی «اسکای اسپورت» هم سؤالی را مطرح کرد که خیلی از هواداران انگلیسی دوست دارند، جوابش را بدانند: «ممکن است یک روز به لیگ ‌برتر بازگردی؟» رونالدو هم این طور پاسخ داد: «چرا که نه؟ الان در اسپانیا هستم، اما بارها گفته‌ام هیچ‌کس از آینده خبر ندارد». او درباره دوران بازی‌اش در منچستریونایتد هم حرف زد: «عشق زیادی به منچستر دارم. این را بارها گفته‌ام. کاری که ژرژ مندز وقتی ١٨ساله بودم انجام داد، برایم مثل یک رؤیا بود. او من را به یکی از بهترین‌های دنیا برد تا زیر دست الکس فرگوسن کار کنم. بازی‌کردن در اسپورتینگ لیسبون و بعد از آن پیوستن به منچستریونایتد… اوه! واقعا فوق‌العاده بود».

179/

نوشته های مشابه

1 دیدگاه

  1. از اخلاق و رفتار رونالدو خوشم می‌آید و کار بسیار مناسبی است که فیلم زندگی‌اش را بسازند. فقط کاش در رئال مادرید نبود، اونوقت دیگه غمی نداشتم.

دکمه بازگشت به بالا