رایانه و کودکان پیش دبستانی
موبنا – بسیاری از ادعاهای مطرح شده توسط صنعت فناوری ممکن است شما را نسبت به این مساله که هیچ محدودیتی در ارزش آموزشی رایانه ها، کتاب خوان های الکترونیکی و حتی تلفن های همراه هوشمند وجود ندارد، متقاعد کنند. همانند اسباب بازی ها و وسایل دیگر که در دسترس فرزندان شما قرار دارند، مدت زمان استفاده از نمایشگرهای دیجیتال احتمالا در صورتی بیشترین سود را برای فرزندتان به همراه خواهد داشت که به گسترش بازی های واقعی منجر شود.
در حقیقت باید اطمینان حاصل کنید که رایانه ها، چه از نوع رومیزی و یا یک نمونه قابل حمل، تاثیر منفی بر نیازهای رشد کودک نخواهند داشت. کودکان نیازمند زمانی برای بازی خلاقانه و به اشتراک گذاری اختراعات و کشفیات خود هستند. همچنین، آنها نیازمند حضور والدین و سرپرستان خود در این قبیل بازی ها هستند. در نهایت، کودکان به فرصت های بسیاری برای تصمیم گیری، رعایت نوبت و کسب مهارت در یک فعالیت نیاز دارند.
بی تردید، والدین تمایلی ندارند که فرزندانشان برای چندین ساعت به صفحه نمایش رایانه خیره باقی مانده و بیشتر زمان خود را این گونه سپری کند. در ادامه چند توصیه را ارائه می کنیم:
هنگامی که فرزندتان در حال استفاده از رایانه و یا ابزار قابل حمل دیگری مانند تبلت است پرسش های مختلفی را با وی مطرح کنید. ممکن است دوری از کودک هنگامی که فعالیتی سرگرم کننده را انجام می دهد، وسوسه برانگیز باشد. با این وجود، باید زمانی را اختصاص داده و با وی درباره بازی ها و فعالیت هایی که در حال انجام آنها است، صحبت کنید.
این عادت را در وی پرورش دهید که درباره آن چه روی صفحه نمایش مشاهده می کند، فکر کند. به عنوان مثال، می توانید این پرسش ها را با وی مطرح کنید: چگونه این بازی را انجام می دهی؟ هنگامی که به سوی آنجا حرکت می کنی چه اتفاقی رخ می دهد؟ کدام شخصیت در حال صحبت کردن است؟
اجازه ندهید زمان استفاده از نمایشگرها جایگزین فعالیت های بدنی کودکان شود. رایانه و یا تلفن همراه خود را به طور منظم و برای مدتی خاموش کرده و به همراه فرزند خود برای بازی، خلق آثار هنری، مشاهده کتاب ها، خواندن یک آهنگ، ساختن یک قلعه شنی، داستان گویی و یا کاوش به خارج از خانه بروید.
به فرزند خود نرم افزارها و وب سایت هایی را معرفی کنید که پشتیبان خلاقیت وی هستند. نقاشی در کنار داستان گویی و قافیه سازی از جمله روش هایی هستند که کودکان برای انتقال آن چه از طریق مکالمات روزمره قادر به بیان آنها نیستند، استفاده می کنند. از این رو، با شناسایی استعدادهای بالقوه کودکان می توانید نرم افزارهای و وب سایت های مناسب برای شکوفایی استعداد آنها را به کار بگیرید.
اجازه دهید فرزندتان به همراه دیگران به بازی های دیجیتال بپردازد. بازی ها و برنامک هایی را انتخاب کنید که دارای تنظیمات کاوش بوده و این امکان را فراهم می کند تا فرزندتان به جای آن که با دیگران به رقابت بپردازد، به همراه آنها بازی کند. فرزندتان را به بازی با خواهر و برادر و دوستانش تشویق کنید. بر همین اساس، وی را از انجام بازی های ویدئویی به تنهایی منصرف کنید. حتی خود والدین نیز می تواند با کودکان همراه شده و با آنها به بازی بپردازند.
فرصت هایی را به منظور تصمیم گیری و انجام فعالیت های جدید برای کودکان خود فراهم کنید. حتی تصمیم گیری هایی به نظر کوچک مانند انتخاب شخصیت، یافتن پس زمینه برای یک عکس و انتخاب یک بازی فرصت های خوبی برای فرزند شما هستند تا به کاوش بپردازد.
اگر فرزندتان حین انجام فعالیتی بی حوصله به نظر می رسد، گزینه جدیدی به وی پیشنهاد دهید. این پیشنهاد می تواند شامل سطحی متفاوت از یک بازی و یا انجام یک بازی جدید به همراه یکدیگر باشد. تا زمانی که پیشنهادهای خود را اارئه نکنید، کودکان ممکن است متوجه نشوند که انتخاب های دیگری نیز دارند.
فرزند خود را از انتخاب محتوایی که حالتی غالب و تسلط برانگیز دارد، دور نگه دارید. فعالیت هایی که برای کودکان خود انتخاب می کنید نباید محدود به نمونه هایی باشند که به آنها “فقط برای پسران” و یا “فقط برای دختران” گفته می شود. رعایت نوبت و قبول مسئولیت به عنوان مثال در استفاده از ماوس و رایانه را به فرزندان خود آموزش دهید.
