نامه زیبا کلام به وزیر اطلاعات
نخست سخنرانی ام در دانشگاه نیکان تاکستان که قرار بود عصر روز پنجشنبه ۲۶ آذر برگزارشود،
روز قبلش لغو می شود.فقره بعدی سخنرانی ام دردانشگاه علوم پزشکی اهوازبهدعوت انجمن اسلامی آن دانشگاه در روز یکشنبه ۲۹ آذر که آنهم باوجود تصویب اولیه و اعلام برنامه بعدا لغو می شود.از آنجا که نفس این عمل اگر نگفته باشیم مغایربا قانون که دست کم از نظراجتماعی ناشایست است،بنابراین هیچگاه لغو کنندگان بهصورت کتبی و رسمی آنرا انجام نمیدهند بلکه تلفنی با برگزارکنندگان تماس می گیرند و میگویند «صلاح نیست» یا می گویند«بهواسطه شرایط حساسی که هست بهتره لغو شود» وعباراتی از این دست.
این پنهانکاری باعث می شود تا معلوم نشود که اساسا کدام نهاد یا ارگان سخنرانی را لغو کرده است.براي مثال درتاکستان برگزارکنندگان اظهار داشتند که از«اطلاعات استان» با آنها تماس می گیرند و خواهان لغوسخنرانی بنده می شوند. دراهواز هم دانشجویان تماس گرفتند و گفتند«شورای تامین استان» دستور لغو مراسم را صادر کرده.در موارد دیگر «رئيس دانشگاه»و «فرمانداری»،«استاندار»،«امام جمعه»،«بسیج» وغيره.هم سابقه داشته که مراسم را لغو کرده اند.
جناب آقای دکترعلوی عزیز،نخستین پرسشم ازحضرتعالی آن است که سرانجام مسئولیت صدورمجوزسخنرانی و سپس لغو آن برعهده کدام نهاد است؟
اگر مسئولان دانشگاه مجوز برگزاری برنامه را دادهاند،درآنصورت وزارت اطلاعات، وزارت کشور، بسیج یا امام جمعه به کدامین مستمسک قانونی می توانند مراسم را لغو کنند؟
پرسش دومم آناست که دو روز قبل از تاکستان، بنده در دانشگاه آزاد شهر کرد سخنرانی داشتم، ابتدا همان هفته دردانشگاه علوم پزشکی ایلام برنامه داشتم،چند روز قبلش دردانشگاه هرمزگان، روز ۱۶ آذر در دانشگاه شهید بهشتی وغيره؛ پرسش دومم از حضرتعالی آناست که اگراز دید مسئولان اطلاعاتی، امنیتی،سیاسی،عقیدتی استان گیلان،شهرکرد، ایلام،یزد،هرمزگان، تهران وغيره سخنرانی بنده در دانشگاه مجاز تشخیص داده می شود، در آنصورت چگونه است که در قزوین، اهواز یا دزفول همان دستگاهها و نهاد ها صلاح نمی دانند تا بنده آفتابی شوم؟سرانجام کدام دستگاه و نهاد متولی صدور مجوز سخنرانی ها در دانشگاهها هستند؟ در ثانی، مگر ضابطه،دستور العمل،مصوبه،آیین نامه،قوانین و مقررات مشخصی برای صدور مجوز سخنرانی دردانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور وجود ندارد؟ ودر نتیجه مسئولان هراستان،دانشگاه،شهر و شهرستانی خودشان بايد رأسا وحسب تمایلات، گرایشات،وابستگی های سیاسی،عقیدتی،جناحی و سایر ملاحظاتی که دارند در خصوص مراسم سیاسی و سخنرانی ها تصمیم گیری نمایند؟ والبته و دست آخر هم با یک تلفن همه چیز منتفی شود؟
176/