سید حسن به انتخابات نشاط ميبخشد
حميد دهقاني/ استاد دانشگاه: همانطور که در انتخابات ۱۳۹۲ ریاست جمهوری شخصیتهایی همچون روحانی و به دنبال انتخاب مناسب وزیر امور خارجهاش ظریف، چهرههایی ملی بالقوه جامعه به چهرههای معتبر بین المللی تبدیل شدند، در انتخابات پیش رو نیز به نظر میرسد در سایه رقابتی عادلانه، پتانسیل بالای شخصیت معتبری همچون یادگار امام با قرار گرفتن در متن سیاست به سرمایهای بالفعل تبدیل شود. از سویی، شخصیت کاریزمای او، خود میتواند به انتخابات اعتبار دهد و نشاط و پویایی انتخابات را دو چندان نماید. بنابراین موقعیت او در نسبت با انتخابات، اعتبار گیرنده ایاست که خود به انتخابات اعتبار دهنده است و کمتر نامزدی از چنین موقعیتی برخوردار است. در نبود احزاب قدرتمند و ریشه دار و در نتیجه شکل نگرفتن هویت سیاسی قوی در میان شمار زیادی از رای دهندگان ایرانی، نامزدهای انتخاباتی معتبر نقش بسزایی در افزایش مشارکت رای دهندگان دارند. چنین شخصیتهایی قادرند رایدهندگانی را که کمتر در انتخابات شرکت کردهاند یا هرگز در انتخابات مجلس خبرگان شرکت نکردهاند به پای صندوق رای بیاورند و به انتخابات نشاط بیشتری دهند. در هر انتخابات شماری رای سرگردان نیز وجود دارد که خواهان شرکت در انتخابات هستند اما نمیدانند به کدام نامزد انتخاباتی رای دهند و غالب نامزدهای انتخاباتی اعتبار و جایگاه لازم را ندارند که بتوانند این قشر از رای دهندگان را جلب کنند. نوه امام در قامت نامزد انتخاباتی مجلس خبرگان در جلب آرای سرگردان انتخابات پیش رو نیز میتواند بسیار تاثیر گذار باشد. حضور چنین چهرههایی در عرصه انتخابات، اجازه نمیدهد که سرنوشت انتخابات با شانس رقم بخورد و رایهای سرگردان بر اساس تصادف به این یا آن نامزد بدون شناسنامه رای خود را به صندوق بیندازند. یادگار امام همچنین دارای چند ویژگی دیگر است که او را از سایر نامزدهای انتخاباتی متمایز میکند؛ نخست، جایگاه ویژهای است که به عنوان نوه امام در افکار عمومی داخل و خارج از ایران دارد. از سویی، فراجناحی بودن شخصیت او امکان ایجاد همگرایی میان جناحهای مختلف کشور و افزایش انسجام ملی را میدهد که در حال حاضر کشور بیش از هر زمان دیگر به چنین وفاقی نیاز دارد. و در نهایت اینکه، وجود شخصیتهایی همچون یادگار امام در رقابت انتخاباتی از هرگونه رادیکالیزه شدن انتخابات جلوگیری میکنند و همدلی لازم را میان نیروهای مختلف ایجاد مینمایند. اما آنچه در این میان بیش از هر چیزی لازم است پیشگیری از شخصیت سوزی سرمایههای سیاسی کشور به بهانه رقابت انتخاباتی است زیرا سالها زمان لازم است تا چنین سرمایههایی در یک کشور بهوجود آیند ولي تخریب آنها میتواند در طی چند روز صورت گیرد.
179/