حملهای که همه چیز را تغییر داد
اخبار بازار؛ علی غفوری – حتی انقلاب ایران در سال 57 و جنگ ایران و عراق در سال 59 و حمله امریکا به عراق در سال 1370 به این اندازه بر روی بازار نفت تأثیر آنی نداشت. چراکه ماهها طول کشید تا 3 تا 4 میلیون بشکه نفت از بازار حذف شود. اما اینکه تنها یک حمله در یک روز توان قدرت اول صادراتی نفت جهان را 50 درصد کاهش دهد چیزی نبود که کارشناسان حتی احتمال آنرا بدهند یا در تاریخ سابقه داشته باشد.
اما آنچه در تحلیلها کمتر به آن پرداخته شد “قلعه شیشهای”دفاعی منابع انرژی منطقه است. البته امارات متحده و عربستان دو ماه قبل هم پس از صدمه دیدن دو کشتی و یک تلمبهخانه نفتی در خلیجفارس و دریای عمان پی برده بودند که وضعیت مناسبی ندارند اما حداقل عربستان گمان نمیکرد چنین حمله گستردهای که در ادبیات نظامی به نام (mass attack) شناخته میشود توسط هیچ رادار زمینی یا اواکسها شناسایی نشود. امروز حتی پس از گذشت یک هفته از حمله هنوز مکان حمله مورد مناقشه است! امریکا با هدف جبران ابروی از دست رفته توانایی سلاحهای گرانقیمتی که به عربستان فروخته سعی دارد ایران را مقصر ماجرا معرفی کند.
واقعاً سؤال برانگیز است که ارتش عربستان سعودی با در اختیار داشتن پایگاههای هوایی نظیر “ریاض”، “شاهزاده سلطان”، “الخرج ناحیه شرقیه”، “ملک عبدالعزیز”، “ملک خالد”، “حائل”، “الجوف”، “ملک فیصل”، “طائف”، “صلایل”، “نجران” و… که در سرتاسر این کشور به ویژه در مرزهای جنوبی و یا شمال غربی (اطراف مناطق مورد حمله قرار گرفته) نتوانسته این حملات را شناسایی کند چه برسد به اینکه اف 15 های سعودی بتوانند با پرواز سریع (اسکرمبل) بموقع حداقل تعدادی از پهپادها را شکار کنند.
لازم به ذکر است که هم پهپادها و هم موشکهای کروز توان انفجاری پایینتری نسبت به موشکهای بالستیک و یا بمبافکنهای دارای سرنشین دارند و اگر حملهای متوسط چنین اثری بر ساختار نفتی عربستان بگذارد پس در صورت درگیری احتمالی ایران و عربستان چه بر سر این پالایشگاهها خواهد آمد.
سؤال اساسیتر این است که اگر بنا بر ادعای امریکا این حمله از شمال خلیجفارس صورت گرفته دهها شناور و پایگاههای نیروهای امریکا در بحرین، قطر و الجوف عربستان و خالد و سلطان چه میکردهاند؟ سعودیها کفایت نداشتهاند آمریکاییها چطور؟
در خاتمه باید گفت خلیجفارس و دریای عمان میزبان شریانهای نفتی با قدرت صادراتی 17 میلیون بشکه در روز است و اتفاق روز شنبه نشان داد در صورت یک درگیری گسترده حتی نیاز به بستن تنگه هرمز برای اختلال در جریان نفت نیست بلکه خود منابع انرژی بسیار آسیبپذیرتر از “انتقالدهندههای نفتی” هستند.