بیکاری مقدمه کارآفرینی نیست!

نگاه اقتصادی، محمدعلی دیانتی‌زاده – در سال‌های اخیر گزارش‌ها و برنامه‌های بسیاری از شبکه‌های مختلف تلویزیونی (سیما) با موضوع کارآفرینی پخش شده و می‌شود که هر یک از آن‌ها حاوی جنبه‌های آموزنده و مفیدی برای علاقه‌مندان به کارآفرینی هستند. اما یک رویکرد نادرست نیز در میان طیفی از این برنامه‌ها وجود دارد و آن معرفی کارآفرین‌شدن به‌عنوان راهی برای رهایی از بیکاری است.

هرچند که به‌تدریج بر همگان تا حدودی روشن شده است که کارآفرینی به‌معنای اشتغال‌زایی نیست اما کماکان جامعه به تعریف درست و روشنی از این مفهوم نرسیده است.

کارآفرینی فرایندی است که در حوزه مدیریت، اقتصاد و علوم اجتماعی تعریف می‌شود؛ فرایندی برای خلق یک روش جدید در کسب‌وکار با محوریت ایده‌ای نو و برخوردار از پشتکار قوی که تمهیداتی برای مقابله با ریسک‌های احتمالی نیز در آن پیش‌بینی شده است.

بنابراین باید تصریح کرد که هیچ‌کس تنها با آموزش‌دیدن در زمینه یک کسب‌وکار یا آشنایی اولیه با انواع مشاغل تولیدی و خدماتی، کارآفرین نمی‌شود.

کارآفرین‌شدن متفاوت از کارفرما شدن است؛ کارآفرینی نیاز به سه عنصر «خلاقیت در روش کسب‌وکار»، «قدرت تعامل و مدیریت» و «آشنایی با ملزومات یک کسب‌وکار ازجمله فرایندها و تخصص‌های مرتبط با آن» دارد.

به عنوان مثال ممکن است کسی نجار خوبی باشد اما مدیر خوبی نباشد یا هر دو ویژگی را دارا باشد اما ایده‌ای برای ایجاد یک کسب‌وکار بزرگ‌شونده در سر نداشته باشد.

روحیه یک فرد «کارآفرین» با روحیه یک فرد «جویای کار» کاملا متفاوت است.

از سوی دیگر، یکی از شاخص کارآفرینی، سهولت کسب‌و‌کار است که در ایران همچنان رتبه بسیار پایینی دارد.

از این رو، گرچه آشنایی با روش‌های کارآفرینی و کسب‌وکار‌های مبتنی بر آن مفید است اما باید در کنار آن جوانان را تشویق به آموختن نحوه تعامل با دیگران در کار و مهارت‌آموزی به‌جای مدرک‌گرایی کنیم.