مجموعه ای از خاص ترین های پورشه در اشتوتگارت! (+تصاویر)
موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – آلمان یکی از ستون های اصلی خودروسازی در جهان محسوب می شود این کشور منزلگاه نام های بزرگی همچون فولکس واگن، بامو، مرسدس بنز، پورشه و آئودی است. یکی از نام های بزرگ صنعت خودروسازی جهان پورشه است که بسیاری آن را با مدل جاودانه و نمادین ۹۱۱ می شناسند.
پورشه به منظور نمایش دستاوردهای خود در صنعت خودروسازی دارای موزه بسیار زیبایی در شهر اشتوتگارت، آلمان است که از طراحی و معماری منحصر به فردی سود می برد. در این موزه مجموعه ای از بهترین مدل ها و طرح های مفهومی پورشه نگهداری می شوند تا تاریخ این شرکت مطرح آلمانی زنده بماند. در ادامه برخی از مدل های مفهومی منحصر به فرد پورشه در این موزه را معرفی می کنیم.
۱۹۷۳ Long Life Car
در پاسخ به بحران نفت و رشد آگاهی های زیست محیطی در دهه ۱۹۷۰، وزارت پژوهش و فناوری آلمان فدرال ماموریت ساخت خودرو مفهومی هاچ بک پیشرانه عقب را به پورشه داد. این خودرو برای مصرف حداقلی طراحی شده بود که به معنای طول عمر ۲۰ سال و طی مسافت ۳۰۰ هزار کیلومتری بود. این خودرو هیچ گاه تولید نشد.
۱۹۷۴ ۹۲۴ “World Record”
یکی از اهداف پورشه از معرفی مدل ۹۲۴، اسپرت بودن در عین بهره وری و کارایی بود. این مدل که از اسپویلری بزرگ در عقب خودرو سود می برد به منظور ثبت رکورد سرعت بلند مدت به طور میانگین ۱۵۵ مایل در ساعت (۲۵۵ کیلومتر در ساعت) برای ۱۰ هزار مایل (۱۶۰۹۳ کیلومتر) طراحی شده بود اما این آزمایش هیچ گاه انجام نشد.
۱۹۷۸/۷۹ ۹۹۵ Research Car
این خودرو بر اساس مدل ۹۲۸ ساخته شد و یکی دیگر از سفارش های وزارت پژوهش و فناوری آلمان فدرال بود که مصرف سوخت اقتصادی و ایمنی به همراه سواری اسپرت را مد نظر داشت. دو پیشرانه مختلف برای آن استفاده شدند؛ یک پیشرانه ۳ لیتری هشت سیلندر خورجینی با قابلیت غیر فعال کردن سیلندر و یک پیشرانه ۲.۲ لیتری چهار سیلندر. ترمزهای ضد قفل، جعبه دنده دو کلاچه و یک بدنه آلومینیومی که به نظر می رسد هرگز به فریم نارنجی خود متصل نشده از دیگر ویژگی های این خودرو بودند.
۱۹۸۲ ۹۵۹ Aerodynamic Study
شکوه مدل ۹۵۹ در اواخر دهه ۱۹۸۰ حاصل نمی شد مگر ان که پیش از تولید شرایط آیرودینامیکی این خودرو آزمایش می شدند. این مدل فایبرگلاسی فرانکن-۹۱۱ به تحقق این هدف کمک کرد.
۱۹۸۴ ۹۱۱ Carrera 3.2 Studie E19
به رغم طراحی ظاهری قابل ستایش، ۹۱۱ یکی از آیرودینامیکترین خودروهای تولیدی محسوب نمی شد. این پروژه برای یافتن روش هایی به منظور افزایش هرچه بیشتر آیرودنامیک ۹۱۱ شکل گرفت که با تغییر طراحی شیشه، حذف راه آب باران، پایین آوردن چراغ ها و اضافه کردن پوشش چرخ ها حاصل شد. بسیاری از این پیشرفت ها در مدل ۹۶۴ در اواخر دهه ۱۹۸۰ به کار گرفته شدند.
۱۹۸۴-۸۷ ۹۸۴ Sport Two Seat
پس از ۹۱۴ و پیش از باکستر، پورشه در پی معرفی خودرو دو نفره سبک وزن، اسپرت و مقرون به صرفه بود. این مدل مفهومی با سقف فولادی قابل جمع شدن، چهار چرخ متحرک و پیشرانه ۲ لیتری چهار سیلندر تخت که با هوا خنک می شد بر همین اساس شکل گرفت. اما با بروز بحران اقتصادی جهان و سقوط بازار بورس آمریکا در سال ۱۹۸۷، این مفهوم هیچ گاه به واقعیت تبدیل نشد.
۱۹۸۷ ۹۲۸ Cabriolet
مدل ۹۲۸ از طراحی شسته رفته با عملکردی قابل قبول سود می برد و مدل های کانورتیبل بر لذت رانندگی با این خودرو می افزایند. پورشه تنها یک دستگاه از این مدل اولیه را تولید کرد.
۱۹۹۱ ۹۸۹ Study
در اوایل دهه ۱۹۹۰، پورشه طرح اصلی خود برای معرفی یک خودرو پیشرانه جلو، چهار در، و هشت سیلندر خورجینی را با این مدل مفهومی کلید زد. قرار بود تا اواسط دهه ۹۰ میلادی این خودرو وارد بازار شود اما هزینه های توسعه و تولید بالقوه سرسام آور موجب شد تا این ایده پیش از آن که با مدل پانامرا دوباره احیا شود به پایان راه خود برسد.
۱۹۹۳-۹۶ ۹۸۶ A4 Test Vehicle
در اواسط دهه ۱۹۹۰ و با بهبود شرایط اقتصادی پورشه احیای مدل اسپرت دو نفره مقرون به صرفه را مد نظر قرار دارد. برای انجام تست امکان سنجی این پروژه در بدنه یک ۹۱۱ پیشرانه ۳.۲ لیتری ۲۰۷ اسب بخاری کررا که نیروی خود را به محور عقب منتقل می کرد قرار داده شد. مهندسان پورشه وزن و فاصله دو محور را تنظیم کردند تا ابعاد خودرو برنامه ریزی شده شکل بگیرد. این خودرو تستر هزاران مایل را بدون جلب توجه طی کرد.
نمای خارجی موزه پورشه در اشتوتگارت، آلمان