علل و حواشي ممنوع الخروجي بانوي فوتباليست

محمد آقايي فرد
مقدمه
نیلوفر اردلان یکی از بازیکن‌های تیم ملی فوتسال است که در کنار بازی در این تیم، کاپیتانی تیم ملی فوتبال بانوان ایران را هم بر عهده دارد و جزو سرآمدهای این رشته در کشور است.
وی از دوران کودکی به ورزش علاقه خاصی داشته و تابستان‌ها، در کلاس والیبال و بسکتبال ثبت نام مي‌کرد. تابستان سال 75 زمانی که مي‌خواست برای والیبال ثبت نام کند، متوجه شدکه در کنار والیبال، فوتسال هم هست و در رشته فوتسال نیز ثبت نام کرد. از همان زمان بازی در تیم فوتسال برای اردلان شروع شد و از سال 75 به طور رسمي‌فعالیت ورزشی خود را در سالن حجاب آغاز کرد. او درباره حضور خودش در فوتسال بانوان مي‌گوید: «اولین سالی که تیم ملی فوتسال بانوان تشکیل شد من وارد تیم شدم. سال 79-78 برای بازی در کشورهای اسلامي‌بود که تیم ملی هم تشکیل شد و از همان دور اول تشکیل تیم ملی حضور داشتم؛ در سال‌های ابتدایی تشکیل تیم فوتسال بانوان لیگی وجود نداشت. بازی‌ها همان مسابقات کشوری بود. چیزی به نام لیگ که در این 5-4 سال اخیر هست وجود نداشت. 7-6 دوره بیشتر از لیگ برتر فوتسال بانوان نمي‌گذرد و در این لیگ تیم‌های قوی و خوبی شرکت مي‌کنند. فوتسال بانوان لیگ دسته یک و دو دارد و رده‌های سنی مختلف تیم تشکیل شده. امسال هم برای سومین سال متوالی تیم ما یعنی ایثار پرسپولیس قهرمان شد».
وی در سال ۱۳۸۸ پیشنهاداتی برای بازی در باشگاه‌‌های اماراتی داشت. باشگاه ابوظبی مبلغ ۱۵۰ میلیون تومان با حقوق ماهانه ۵ هزار دلار را به او پیشنهاد داد. ولی امارات پیشنهادات عجیبی به اردلان داد و او هم نپذیرفت؛ «امارات اعتقاد داشت که باید بدون حجاب بازی کنیم و من هم قبول نکردم. بازی با حجاب کاملا برای ما جا افتاده و مشکلی به خاطر داشتن پوشش اسلامي‌نداریم به طوری که در هنگام بازی و تمرین چه مرد باشد یا نباشد، چه فیلمبرداری کنند یا نه ما با حجاب بازی مي‌کنیم. علاوه بر این گفتند که به فرزند و همسرم اقامت نمي‌دهند و فقط خود من مي‌توانم در این کشور اقامت داشته باشم که نپذیرفتم. تیم روسیه هم که به ایران آمده بود به من و یکی از هم تیمي‌هایم گفتند که ما از نظر قوای جسمانی توانایی بازی کردن در لیگ روسیه را داریم اما صحبت آنها به این معنی نبود که ما را برای بازی در تیم‌هایشان دعوت کرده‌اند. تنها آنها اعتقاد داشتند که ما توانایی بازی در لیگ آنها را داریم».
تولد رادان
حدود یک سال و چند ماه به دليل بارداری از میادین ورزش دور بود اما به خاطر همت خود و تشویق‌های نزدیکانش انگیزه پیدا کرد تا دوباره به ورزش حرفه ای برگردد. اردلان، کاپیتان تیم ملی فوتسال، نزدیک 7 سال است که مادر شده است؛ اردلان نه تنها در این مدت فوتسال را کنار نگذاشته که همزمان درس هم مي‌خواند. او دانشجوی دوره کارشناسی ارشد است و مدیریت در ورزش مي‌خواند؛ «حدود یک سال و چند ماه به خاطر بارداری از میادین ورزش دور بودم اما به خاطر همت خودم و تشویق‌های همسرم انگیزه پیدا کردم تا دوباره به ورزش حرفه ای برگردم. خانواده‌ها نیز خیلی من را تشویق کردند که دوباره ورزش را از سر بگیرم.
همه دست به دست هم دادند و من را حمایت کردند؛ مخصوصا همسرم که باعث شد دوباره به فکر بازگشتن بیفتم چون خودم دیگر فکر برگشتن نداشتم. ناشکر نیستم. وقتی باردار شدم گفتم خدا خواسته و به خاطر فرزندم ورزش را کنار مي‌گذارم که همسرم کمکم کرد برگردم. همین دلایل کافی بود تا من تمرین‌هایم را از سر بگیرم.در این چند ماهی که در تیم نبودم خیلی تغییرات پیش آمده بود و مربی‌ها هم عوض شده بودند؛ اما همین که فهمیدند من دوباره برگشتم خیلی استقبال کردند و من را پذیرفتند. خودم هم با توجه به تلاش‌هایی که کردم و حمایت‌هایی که داشتم مي‌خواستم دوباره جزو ترکیب اصلی باشم. 7-6 ماه تمرین‌های اختصاصی داشتم و خوشبختانه از نظر فیزیولوژی بدنم هم طوری نبود که از فرم بیفتم. خیلی سریع با یک رژیم غذایی و ورزش صحیح توانستم دوباره به روزهای اوجم برگردم. زمانی که برای تیم ملی انتخاب شدم خیلی طبیعی بود که مثل قبل نباشم اما بعد از دو ماه باز هم به روال عادی برگشتم و به آن چیزی که مي‌خواستم رسیدم. فکر مي‌کنم در این یکی دو سال اخیر هم خوب بازی مي‌کنم».
19 سال بعد
چه کسی فکرش را مي‌کرد که 19 سال بعد، درست وسط مسابقات قهرمانی آسیا، دوباره نام او سر زبان‌ها بیفتد؟ این بار اما به خاطر حقی که او ندارد؛ حق خروج از کشور!
اردلان که جزو بهترین‌های فوتسال بانوان ایران است و تیم ملی بدون او در مسابقات چپ پای باتجربه ندارد، پسر هفت ساله ای به نام رادان دارد که باید تا چند روز دیگر نخستین سال تحصیلی اش را در مقطع دبستان آغاز کند، از همین رو همسر وی که اتفاقا از همکاران مطبوعاتی در ورزش و مجری شبکه ورزش (مهدی توتونچی) است، تمایلی برای تمدید پاسپورت او نشان نداده اما اردلان مي‌تواند در روز اول مهر کنار فرزندش باشد. توتونچی سال‌ها به حمایت از ورزش بانوان و همسرش پرداخته اما حالا نوک پیکان انتقادها به سمت وی روانه است.
اردلان چه گفت؟
اردلان در این باره به گل گفته است: «28 شهریور زمان جشن ورود به کلاس اول پسرم است که مي‌توانم در کنار او باشم. تیم بیست و نهم پرواز دارد. ضمن اینکه دوم و سوم مهر تعطیل است و بعد از آن تیم از مالزی بر مي‌گردد بنابراین موضوع سر فقط یک روز مدرسه رفتن رادان است».
او در اینستاگرامش هم نوشته است: «من از طریق انجمن حقوق زنان پیگیر این موضوع خواهم بود. من برای تفریح خارج از ایران نمي‌روم. هدفم اعتلای پرچم و کشورم است. مگر بعد از  نایب قهرمانی در داخل سالن گوانجو چه چیزی عاید ما شد؟ همان طور که پسرها مشکل سربازی دارند و راه حلی برایش پیدا مي‌شود، باید کاری هم برای بانوان صورت بگیرد. مگر چه فرقی بین ماست؟ من زن و مادر هستم و از حقم در این دو مقوله نمي‌گذرم».
او در گفت و گویی با نسیم در این باره توضیحات بیشتری داده است: «مسابقات جام ملت‌های آسیا برای نخستین بار برگزار مي‌شود و من هم در اردوهای تیم ملی تمرینات خوبی را زیرنظر خانم سلیمانی انجام دادم، اما همسرم پاسپورتم را برای حضور در این مسابقات نداد و به دلیل مخالفت همسرم برای سفر به خارج از ایران این رقابت‌ها را از دست دادم. ای کاش مسئولان قانونی برای بانوان ورزشکار بگذارند تا در چنین مواقعی بتوانیم از حق‌مان دفاع کنیم. این مسابقات برای من اهمیت زیادی داشت و من به عنوان یک زن مسلمان می‌خواستم برای بالا بردن پرچم کشورم تلاش کنم، نه اینکه برای گردش و تفریح بروم. من این مسابقات را از دست دادم، اما از مسئولان درخواست می‌کنم برای بانوان نیز مثل سربازي خدمت قانونی بگذارند تا این‌گونه به تیم ملی و ورزشکار لطمه نخورد، من هم سرباز تیم ملی هستم و می‌خواستم برای پرچم کشورم بجنگم. تیم ملی به وجود من احتیاج دارد و نمی‌توانم ملی پوشان را همراهی کنم».
نیلوفر اردلان حالا از تیم ملی دور مانده و چاره ای جز ماندن در خانه و آماده کردن رادان برای رفتن به مدرسه ندارد. او در حالی مجبور است مسابقات تیم ملی را از خانه تماشا کند که مهدی توتونچی درباره بهترین هدیه ای که مي‌تواند به همسرش بدهد، گفته بود: «لباس ورزشی و استوک (کفش فوتبال) ایشان را خوشحال می‌کند». استوک و لباس ورزشی که فعلا به خاطر برخی مسائل شخصی از او گرفته شده است.
مهدي توتونچي و اختلافات خانوادگي
نيلوفر اردلان تلفن همراه خود را خاموش كرده و به هيچ تماسي پاسخ نمي‌دهد، به همين دليل با مهدي توتونچي تماس گرفتيم تا توضيحات او را درباره اين ماجرا بشنويم. توتونچي در اين باره به «قانون» گفت: با احترام به شما و ساير دوستان رسانه‌اي در اين باره مصاحبه نمي كنم. اين يك ماجراي شخصي و خانواده‌اي است. او در واكنش به رسانه‌اي شدن اين ماجرا از طرف خانم اردلان گفت: به هرحال ايشان ماجرا را رسانه‌اي كرده و از خودش بپرسيد چرا اين كار را كرده است. وقتي به او گفتيم كه خانم اردلان به تلفن‌ها جواب نمي‌دهد، گفت: به خاطر همين هجمه‌هاست كه ايشان گوشي‌شان را خاموش كرده‌اند. الان شما در يك خانواده‌اي زندگي مي‌كنيد كه ممكن است پدر با مادر اختلاف نظر داشته باشد. اگر بگوييم اين اختلافات وجود ندارد، قطعا حقيقت را نگفتيم. فرض كنيد من طرفدار استقلال هستم و شما پرسپوليس، اين اختلاف نظرها باعث رشد، پويايي، توسعه و اختراع مي‌شود. الان هم چون من با ايشان اختلاف دارم، احساس مي‌كنم يك موضوع شخصي است. از شما و عادل فردوسي‌پور هم تشكر مي‌كنم كه تماس گرفتند ولي اصلا دوست ندارم يك مشكل خانوادگي رسانه‌اي شود. او در واكنش به اينكه برخي رسانه‌ها مثل بي بي سي اين ماجرا را بولد كرده اند، گفت: ببينيد حضرت امام (س) فرمودند كه آمريكا هيچ غلطي نمي‌تواند بكند. بي بي سي و صداي آمريكا چه زماني درباره مسائلي كه متن هستند، صحبت كرده‌اند؟ هميشه دنبال حاشيه هستند. همين كشتي‌گير ما كه پناهنده شده، مصاحبه كرده؛ گفته رفته بودم بستگانم را ببينم ولي ببينيد چه چيزهايي براي آن‌ها نوشتند. من احساس مي‌كنم در اين‌گونه موارد مرد خانواده بايد ماجرا را مديريت كند. ايشان ناراحت بودند كه همراه تيم نرفتند و مصاحبه كرده‌اند ولي من دوست ندارم در اين باره صحبت كنم تا مشكل را حل كنم.