آشنایی با «گالگو» به عنوان قدیمی‌ترین نژاد سگ دنیا (+عکس)
موبنا – «اسپانیش گالگو» یا «اسپانیش گرِی‌هوند» یکی از نژادهای باستانی در خانواده سگ‌ها محسوب می‌شود که حضور او روی کره زمین سابقه بسیار طولانی دارد و از نخستین گونه‌های سگ به شمار می‌رود و البته او را عضوی از خانواده «سایت هوند» می‌دانند. «گری‌هوند انگلیسی» احتمالا یک نسل از «اسپانیش گری‌هوند» است که برای سالیان طولانی در قرن بیستم در کنار مردم زندگی می‌کرد و برخی از پرورش‌دهندگان نژاد سگ‌ها دو گونه «گالگو» و «گری‌هوند» را با یکدیگر ترکیب کردند تا با سرعت بیشتر بتوانند نژاد گالگو را قدرتمندتر به وجود آورند و به خصوص در زمینه شکار و ردگیری سوژه مورد نظر از آن استفاده کنند.
شکل ظاهری
گالگوها از نظر شکل ظاهری شباهت زیادی به گری‌هوند دارند و با این وجود از نظر ساختاری تفاوت‌های فراوان را شامل می‌شوند. قسمت پشت بدن گالگوها نسبت به جلوی بدن آنها ارتفاع بیشتری دارد و همچنین عضلات آنها نسبت به گری‌هوندها تخت‌تر است و همین مسئله باعث می‌شود تا بتوانند با سرعت بالاتر بدوند و برای دویدن در مسافت‌های طولانی استقامت بیشتری داشته باشند. آنها همچنین جثه کوچک‌تری دارند، سبک‌تر هستند و دم بلندترشان از مهم‌ترین مشخصه‌های این گروه محسوب می‌شود. پوزه و سر این حیوان نسبت به گری‌هوند بسیار کشیده‌تر است و به دنبال آن گوش‌های حیوان هم بلندتر دیده می‌شود. قفسه سینه گالگو شبیه به گری‌هوندها فرورفتگی زیادی ندارد و به آرنج‌ها چسبیده نشده است.
خلق و خو
از نظر رفتار و خلق و خو گالگوها شباهت زیادی به گری‌هوند دارند. آنها بسیار آرام هستند، بی‌صدا و متشخص هستند و از اینکه برای ساعت‌ها طولانی روی مبل راحتی دراز بکشند احساس رضایت می‌کنند. بیش از ۹۰ درصد گالگوها با گربه‌های خانگی ارتباط نزدیک برقرار می‌کنند و بنابراین نگهداری از این حیوان برای آن دسته از خانواده‌هایی که گربه خانگی دارند توصیه می‌شود. تقریبا همه گالگوها علاقه زیادی به دیگر نژادهای سگ‌ها نشان می‌دهند و با آنها ارتباط نزدیک برقرار می‌کنند و مخصوصا با سگ‌هایی که جثه کوچک دارند دوست می‌شوند. گالگوها به کودکان هم علاقه زیادی نشان می‌دهند و در کنار آنها آرام هستند و بنابراین اگر کودکان را با گالگوها تنها بگذارید خطر بسیار اندکی وجود دارد که این حیوان روی فرزند شما بپرد یا با دستان خود به او آسیب برساند.
این حیوان بسیار متشخص است و از توجه زیادی که کودکان به آن می‌کنند لذت می‌برد و بدون آنکه خطری را برای او ایجاد کند، با کودکان برای ساعت‌های طولانی بازی می‌کند. گالگوها شخصیت محافظه‌کار دارند و می‌توان آنها را جزء سگ‌های خجالتی طبقه‌بندی کرد. بنابراین بسیار مهم است که این سگ به صورت اجتماعی در کنار انسان حضور یابد و به خصوص در اولین مراحل زندگی خود کنار انسان‌ها به او کمک شود تا ارتبط نزدیک‌تری برقرار کند تا در محیط پیرامون خود احساس راحتی کند و از این طریق بتواند با افراد غریبه هم ارتباط برقرار کند. این فضا می‌بایست بین اطرافیان، سگ‌های موجود و موقعیتی که گالگو در آن زندگی می‌کند برقرار شود.
سلامت
گالگوها مانند سایت‌هوندها از جمله سگ‌هایی محسوب می‌شوند که بدن سالم دارند و کمتر دچار بیماری می‌شوند. با این وجود دامپزشکان آنها را در مقابل بی‌هوشی حساس می‌دانند. مراقبت‌های مناسب این سگ می‌بایست توسط صاحب او انجام شود و اگر قرار باشد دامپزشک گالگو را بی‌هوش کند، صاحب او باید از این مسئله آگاه باشد که ممکن است این اتفاق برای سگ مشکلاتی را به همراه بیاورد. اگرچه گالگوها جثه بزرگی دارند، ولی تاریخچه آنها برای انتخاب به عنوان سگ کارگر نشان داده است که در این زمینه به خوبی عمل می‌کنند. زیرا این سگ وزن کمی دارد و آناتومی بدن او به گونه‌ای طراحی شده است که باعث حفظ سلامت حیوان می‌شود و از تورم اندام تحتانی جلوگیری می‌کند. این سگ‌ها می‌بایست به صورت منظم پیاده‌روی کنند تا سلامت آنها تضمین شود و همچنین باید در طول روز به ویژگی‌های شخصیتی آنها توجه ویژه شود تا مشکلی برای حیوان به وجود نیاید.
تاریخچه
گالگو نه تنها یک «گری‌هوند اسپانیایی» محسوب می‌شود، بلکه از او به عنوان «سگ اسپانیایی» هم یاد می‌کنند. نام این حیوان احتمالا از عبارت لاتین «کانیس گالیکوس» یا «سگ منطقه گائول» گرفته شده است. این کلمه اسپانیایی برای تمام اعضای خانواده گری‌هوند استفاده می‌شود که از جمله آنها می‌توان به گالگو اشاره کرد و معنی آن «سگ مخصوص تعقیب خرگوش» است. مشتقات این نامگذاری در زبان ایتالیایی و فرانسوی هم به همین شکل مشاهده می‌شود. نخستین منبع مکتوب مربوط به «سلتیک سایت‌هوند» کتاب «ورتراگوس» است که در قرن دوم میلادی نوشته شد و توضیحات آن به نژاد گالگو اشاره دارد و حتی احتمال می‌رود که این سگ از مدت‌ها قبل‌تر هم در کنار انسان می‌زیسته است.
«فلاویوس آریانوس» نویسنده کتاب که با نام «آریان» هم شناخته می‌شود طی تجربه شخصی خود در کشور اسپانیا توضیح می‌دهد که با گالگوها به شکار می‌رفته است و این اتفاق تقریبا به صورت مشابه همچنان در اسپانیا دیده می شود. او فضایی را توصیف می‌کند که سنت «سلتیک» در اسپانیا را نشان می‌دهد و بر این مسئله تاکید دارد که این سگ نه تنها موی سر صاف و بلند داشته است، بلکه موی بدن آن هم به همین شکل بوده است.
شواهد اندکی وجود دارد که نشان می‌دهد گالگو یا اجداد او در سال‌های نخستین قرون وسطی کنار انسان‌ها زندگی می‌کردند. ولی با اطمینان بیشتر گفته شده است که در نیمه دوم این دوره تاریخی گالگوها جان سالم به در برده‌اند و به صورت گسترده‌تر حضور داشته‌اند.
در قرون نهم و دهم میلادی بخش اعظم منطقه کاستیلی در اسپانیا مستعمره شد و در نتیجه ارتش نظامی مسیحی شبه جزیره «ایبریان پنینسولا» را از تصرف مسلمانان خارج کرد. این اتفاق باعث شد سرزمین مذکور باز شود و فضای بیشتری برای شکار فراهم شود تا سگ‌ها به صورت گسترده‌تر قابلیت‌های خود را نمایان کنند. در این دوره زمانی مناطق شمالی اسپانیا که کوهستانی بود هم به مراکز شکار تبدیل شد و پایان جنگ‌های نظامی باعث شد حیوانات کوچک‌تر نظیر خرگوش‌ها در این منطقه بیشتر شوند و گالگوها فرصت بهتری برای شکار پیدا کنند. در آن زمان گالگو یک سگ نجیب محسوب می‌شد و عمدتا توسط خانواده اشرافیت مسیحی و امپراطوری‌های مسمان که هنوز به صورت پراکنده در اسپانیا ساکن بودند نگهداری می‌شد. این احتمال وجود دارد که گالگو و سالوکی به عنوان دو نژاد اصلی با شباهت‌های فراوان در طول همین دوره زمانی با یکدیگر ادغام شده باشند.
منطقه وسیعی که گالگو در آن پرورش یافت با گذشت زمان دست‌خوش فراز و نشیب‌های فراوان شد و این نژاد بارها مورد تغییرات مختلف قرار گرفت و البته در کتاب‌های مختلف به حضور این حیوان به صورت مستقیم اشاره شد. حقیقت این است که گالگو در طول این سال‌ها یکی از مورد اعتمادترین سگ‌ها بود و در خانواده‌های نجیب زادگان و اشراف‌ها از او نگهداری می‌شد و حضور این سگ در آن زمان ارزش محسوب می‌شد.
نقاشی‌های بسیار مشهور هرمیتاژ در «سن بائودلیو» در سوریا که به قرن دوازدهم میلادی برمی‌گردد صحنه های شکار را نشان می‌دهد که در آن سه گالگو با شکل ظاهری امروزی به دنبال شکار می‌دوند.
استفاده برای شکار
گالگو از قدیم به عنوان حیوانی برای شکار مورد استفاده قرار می‌گرفت و همچنین برای گرفتن خرگوش‌ها در زمین‌های باز از او استفاده می‌شد. توانایی این سگ به گونه‌ای بود که می‌توانست بدون دخالت انسان خرگوش را تعقیب کند و در نهایت او را شکار کند. این نوع شکار که هم اکنون به یکی از ویژگی‌های شخصیتی گالگو تبدیل شده است، در گذشته بسیار مرسوم بود و در آن شکار بهانه‌ای برای اثبات توانایی‌ها و قابلیت‌های این حیوان بود.
با توجه به شرایط خاص اسپانیا، این کشور احتمالا محل مناسبی برای پرورش سایت‌هوندها بوده است تا تعداد آنها برای شکار افزایش یابد و دیگر انواع هوندها هم گسترش یابند. در این میان گالگوها به گونه‌ای گسترش یافتند که تقریبا در همه شهرهای اسپانیا دیده می‌شوند. پرورش گالگو در کشور اسپانیا به صورت سالانه آورده مالی معادل ۶۰ میلیون یورو به همراه دارد و البته این مبلغ فقط به واسطه مراکزی محاسبه شده است که عضو گروه اصلی پرورش‌دهندگان گالگو هستند. گروه پرورش‌دهندگان گالگو سلانه حدود ۳ تا ۴ هزار قلاده سگ گالگو را برای حضور در زمین‌های باز، مسابقات ورزشی، مسابقات استقامت، نگهداری خانگی و … تربیت می‌کنند.
گالگو به عنوان حیوان خانگی
با توجه این سگ از ابتدا در قالب یک حیوان شکاری در اسپانیا مورد استفاده قرار می‌گرفت، «گالگو اسپانیایی» در برخی موارد به عنوان حیوان خانگی هم در کنار انسان‌ها زندگی می‌کند. با این وجود بیشتر مردم بر این باورند که در مناطق جنوبی اسپانیا با گالگوها بدرفتاری شده و آنها به صورت نادرست تربیت شدند تا برای شکار مورد استفاده قرار گیرند. پرورش‌دهندگان گالگو که در زبان اسپانیایی از آنها با نام «گالگوئروس» یاد می‌شود توله‌های گالگو را انتخاب می‌کنند و سپس از همان ابتدا آنها را برای شکار یا مسابقه آماده می‌کنند. این در حالی است که مابقی گالگوها در خیابان‌ها رها می‌شوند. توله‌هایی که انتخاب می‌شوند در بیشتر موارد عمر طولانی ندارند زیرا پرورش دهندگان گالگو با آنها خوش رفتاری نمی‌کنند و این حیوان در فضاهای خشن برای شکار آماده می‌شود. این گالگوها در دو یا سه سال اول زندگی خود در شکارهای مختلف حضور میابند و سپس در پایان فصل شکار رها می‌شوند، به آنها شلیک می‌شود یا کشته می‌شوند.
با این توضیحات برخی انجمن‌ها در کشور اسپانیا راه‌اندازی شده است تا از این حیوان مراقبت بیشتری به عمل آید. این انجمن‌ها مراکزی راه‌اندازی کرده‌اند تا گالگوها به دیگر کشورها از جمله فرانسه، انگلستان، آلمان، بلژیک و هلند انتقال یابند.
گالگو به واسطه نجابت و خلق و خوی آرامی که دارد می‌تواند به عنوان یک حیوان خانگی مهربان زندگی کند. در اسپانیه این حیوان به عنوان یک سگ ملایم برای زندگی در کنار مردم شهرت یافته است و مردم این کشور که دیگر نژادهای سگ را هم نگهداری می‌کنند، معمولا گالگو را هم در اختیار دارند و در خارج از اسپانیا نیز این سگ در مناطق جغرافیایی مختلف نگهداری می‌شود.