سخنراني ظريف،نشانه احترام انگليس به ایران است
عليخرم/ استاد روابط بينالملل: هنگامي كه سفارتخانههاي دو كشور در حال بازگشايي است و اين مراكزديپلماتيك وظايف متداول خود را انجام دهند، حاكي از روابطی عادي و نرمال است و در اين بازه به طور معمول مقامات يك كشور وقتي به كشوري ديگر سفر ميكنند در صورتيكه نمايندگان تمايل داشته باشند، ار حیث احترام مقام كشور مقابل را به پارلمان خود دعوت ميكنند تا سخنراني كند.
اين سخنراني دو وجهدارد، اول اينكه حاكي از احترام و اهميت ديپلماتيك به آن كشور است و دوم اينكه قصد دارند استدلال و اظهارات كشور مقابل را در مورد برخي مسائل ميان دو كشور يا بحثهاي منطقهاي به صورت مستقيم بشنوند. دولت بريتانيا بعد از سالها تلاطم ميان دو كشور و بعد از توافق هستهاي، تصميم گرفته است كه راه دوستي را با ايران هموار كند و به پیش ببرد. از اين طرف نيز انتظار دارد حمله به سفارتخانه يا آتش زدن متوقف شود تا دو كشور در زمينههاي اقتصادي و صنعتي و همچنين مسائل منطقهاي و بينالمللي همکاری وتفاهم نمایند.
اين نكته را فراموش نكنيم که ما براي حل تمام مشكلاتمان با كشورهاي عربي به کمک انگلستان نیاز داریم و تنها دولتي كه ميتواند به حل اين معضلات كمك كند، دولت بريتانيااست. براي اينكه اين كشور در دوران استعمار در تمام اين مناطق حاكميتداشته و تمام اين كشورها غير از سوريه و لبنان استقلال خودشان را از بریتانیاکسب کرده اند بنابراین ما براي حل بحران سه جزاير و امثال آن،نبايد انگليس را در برابر خود قرار دهيم .
به همين منظور ما بايددعوت از ظريف را يك اهميت مهم به جايگاه كشورمان بدانيم كه انگليس براي ايران قائل شدهاست. انگليس به دليل ملاحظاتي كه در ايران وجود دارد سعي ميكند از طرق مختلف احترام خود را به جمهوري اسلامي نشاندهد تا روابط به كلي عادي شود.
ايجاد بهبود ارتباط با بريتانيا تصميم دولت و شخص روحاني نبود، بلكه نظام اين تصميم را گرفت وهمه به اين نتيجه رسيدند كه اشتباه 1390 را بايد جبران كرد البته افرادی هم هستند که برای تخریب روابط دو کشور تلاش خواهند کرد.
امروز کشورايران بيش از هر زمان ديگري نياز به دوستي با سراسر دنيا دارد.يادمان نرود كه لندن اولين شهر مالي دنياست و بيشتر بانكهاي جهاني در اين شهر است و ما نبايد به جاي اينكه براي آينده خودمان ابزار لازم را فراهم كنيم، به دنبال خودزني باشيم چراكه دود اين اقدامات به چشمخودمان خواهد رفت و به آنها ضربه چنداني نميرسد.
امروزه بعد از بحران هستهاي چالش خاص ديگری ميان ايران و انگليس وجود ندارد و تنها بي اعتمادي موجود ميان دو كشور به سوابق استعماري انگليس مربوط می شود. البته دوران استعمار به سرآمده و این کشوردر مسیر منافع خود به دنبال روابط دیپلماتیک با ایران خواهد بود.
179/