خرابی آسفالت معابر؛ از تهدید جانی تا خسارت چندهزار میلیاردی
نگاه اقتصادی، محمدعلی دیانتی‌زاده – یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های شهری و کشوری، خیابان‌ها و جاده‌ها هستند. خیابان‌ها و جاده‌هایی که درحالحاضر به لحاظ سطوح، وضعیت خوبی ندارند.
نه‌تنها در جاده‌های کشور شاهد کیفیت پایین آسفالت به‌کار رفته هستیم بلکه در شهرها نیز با آسفالت‌های کم‌دوام و وصله‌شده‌ای مواجه هستیم که به دلایل ناگزیری از سوی سازمان‌ها و ادارات خدماتی مختلف کنده‌کاری و وصله‌کاری می‌شوند.
این آسفالت‌های ترک‌خورده و وصله‌شده چه درون شهر و چه بیرون از آن، بدترین موقعیت‌ها را برای رانندگان ایجاد می‌کنند که با خسارات جانی و مالی همراه است.
طبق آمارهای ارائه‌شده از سوی پژوهشگران، سالانه نزدیک به ۸۰هزار تصادف به علت خرابی آسفالت معابر در کشور رخ می‌دهد که این تصادفات بالغ بر ۲۲هزار مجروح دارد.
درحالحاضر عمر مفید آسفالت در ایران کمتر از یک‌سوم استانداردهای جهانی است؛ آسفالت راه‌های برون‌شهری در ایران سه تا چهار سال دوام دارد و این در حالی است که متوسط عمر آسفالت در سایر کشورها بین ۱۰ تا ۱۵ سال است.
از این طریق سالانه بالغ بر یک‌هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه ترمیم بر کشور تحمیل می‌شود.
البته برای محاسبه نهایی هزینه‌های تحمیلی باید خسارات استهلاک واردشده به خودروها را نیز اضافه کرد، خساراتی که از یک سو به خرابی آسفالت‌ها و از سوی دیگر به سرعت‌گیرهای غیراستاندارد و گاه بدون علایم هشدار باز می‌گردد.
این خرابی‌ها و دست‌اندازها موجب تسریع استهلاک خودروها و ایجاد نقایص فنی ازجمله فرسودگی زودهنگام لاستیک، شکستگی کمک‌فنر‌ها و تخریب شدید جلوبندی می‌شود که به هر خودرو پس از مدتی به‌طور میانگین حدود یک‌میلیون تومان زیان وارد می‌کنند.
از این رو، هم وزارت راه که متولی وضعیت کیفی راه‌های برون‌شهری و جاده‌های کشور است و هم شهرداری‌ها که مسئولیت سطوح معابر دورن‌شهری را بر عهده دارند، باید به کیفیت و دوام آسفالت به‌عنوان آخرین مرحله راه‌سازی و احداث معابر و نیز ترمیم اصولی و صحیح آن‌ها اهتمام داشته باشند، تا از این طریق خسارات جانی و اقتصادی کمتری بر جامعه تحمیل شود.