در چه سنی تلفن همراه هوشمند یا تبلت را به فرزندمان معرفی کنیم

موبنا – تلفن همراه هوشمند دستگاهی پیشرفته و قدرتمند مجهز به سیستم عامل محسوب شده که امکاناتی مانند مکالمه، ارسال پیامک و ایمیل، جستجو در اینترنت و تماشای ویدئو و عکس را برای کاربر خود فراهم می کند. تبلت‌ها نیز تقریبا توانایی انجام هر آنچه که با لپ تاپ صورت می گیرد را در قالبی کوچکتر و قابل حمل‌تر با استفاده از نمایشگرهای لمسی خود فراهم می کنند. در نتیجه اگر قصد دارید تا مسئولیت یکی از این فناوری‌های محبوب را به فرزند خود بسپارید، می توانید نکاتی را که در ادامه این مطلب به آنها اشاره می شود، مد نظر قرار دهید.

تا سن پیش دبستانی صبر کنید
این مساله که کودکان نوپا به فشار دکمه و تماشای فیلم علاقمند هستند، بهانه خوبی برای آمادگی آنها در استفاده از ابزارک‌های دیجیتال مانند رایانه یا تلفن همراه هوشمند محسوب نمی شود. بنابر توصیه کارشناسان، حداقل تا پیش از سن پیش دبستانی نباید وسایل این چنینی را در اختیار فرزند خود قرار دهید.
به گفته دکتر “کارولین جینز”، طراح یادگیری، کودکان دو ساله و یا کوچکتر از تجارب و تعاملات خود با دنیای واقعی بهترین آموزه‌ها را فرا می گیرند. از این رو، هر دقیقه‌ای که در برابر نمایشگرها سپری می کنند، در حقیقت، از زمان کاوش آنها در جهان و استفاده از حواسشان کاسته می شود. این مساله می تواند رشد کودکان را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
با این وجود، در سن سه سالگی بسیاری از کودکان کاربران فعال رسانه‌ای بوده و می توانند از مزایای رسانه‌های الکترونیک با محتوای آموزشی استفاده کنند. این محتوا اغلب راهبردهایی مانند تکرار یک ایده، ارائه تصاویر و اصوات برای جلب توجه کودک و استفاده از صدای بچه به جای صدای فرد بزرگسال برای شخصیت‌های مختلف شامل می شود.
به گفته “جینی گالیندوپل”، سرپرست فناوری آموزشی، فرزند شما دیر یا زود آماده ورود به دنیای فناوری می شود که این مساله به سطح نظارت مورد نیاز بستگی دارد. در محیطی کنترل شده و زیر نظارت، کودکان چهار یا پنج ساله قادر هستند تا به فعالیت‌های یادگیری که از تلفن‌های همراه هوشمند و تبلت‌ها در آنها استفاده می شود، ملحق شوند. با توجه به قرار گرفتن در چنین محیطی خرید تلفن همراه هوشمند یا تبلت برای کودک تا سن حداقل بین 11 تا 13 سالگی توصیه نمی شود.

راهنمایی والدین
کارشناسان از والدین می خواهند تا در تجربه کودکان خود هنگام استفاده از وسایل الکترونیکی به ویژه در سنین پایین مشارکت داشته باشند. هدف از این اقدام مواجهه متعادل است. والدین باید نمایشگرهای رسانه‌ای را در نقاطی از خانه قرار دهند که استفاده کودکان از آنها به خوبی زیر نظارت قرار داشته باشد. بر همین اساس، تلویزیون و رایانه باید خارج از اتاق خواب کودک قرار بگیرند.
با سهیم شدن در تجربه استفاده از تلفن همراه هوشمند و یا تبلت می توانید به درک بهتر کودکان از این وسایل و نحوه استفاده از آنها کمک کنید. به عنوان مثال، هنگامی که فرزندتان قصد دانلود برنامک جدیدی را دارد پرسش‌هایی را درباره آن مطرح کرده و به جنبه‌های مختلف محتوای آن اشاره کنید. این روش که “مشارکت در مشاهده” نامیده می شود، هنگامی که درباره تماشای تلویزیون به کار گرفته می شود می تواند به ارتقا مهارت‌های شناختی کودک کمک کند.
با این وجود، کارشناسان هشدار داده‌اند که قدرت یادگیری ناشی از مطالعه کتاب به همراه کودک یا اختصاص زمانی برای گردش‌های خارج از خانه نباید نادیده گرفته شوند.
والدین باید الگوهای فرزندان خود باشند. هنگامی که همه ما از ابعاد مثبت و چشمگیر دستگاه‌های دیجیتال استقبال می کنیم، والدین باید تعادلی در این زمینه برقرار کرده و زمان‌هایی را برای ارتباط نزدیک با فرزند خود اختصاص دهند. در حقیقت، دنیای واقعی مکانی بسیار مهم برای کودکان به منظور رشد و توسعه مهارت‌های شناختی، اجتماعی و زبانی محسوب می شود. می توانید به فرزند خود اجازه دهید تا با استفاده از تلفن همراه هوشمند شما به عکاسی از حشرات بپردازد. سپس به همراه هم وارد فضای مجازی شده و اطلاعات بیشتری درباره آن حشرات و تصاویر گرفته شده از آنها کسب کنید.
محدود کردن زمان استفاده از نمایشگرها
جینی گالیندوپل، سرپرست فناوری آموزشی، نشستن بیش از نیم ساعت را برای کودکان چهار یا پنج ساله توصیه نمی کند. همچنین، برای کودکان شش تا هفت سال نیز مدت زمان نشستن بیش از یک ساعت توصیه نمی شود. افزون بر این، دانش آموزان دبیرستانی نباید بیش از دو ساعت در حالت نشسته باشند. با این وجود، اگر دانش آموزان از این وسایل به عنوان ابزار تولید و یادگیری استفاده می کنند می توان این بازه‌های زمانی را تا حدودی تغییر داد.
با افزایش سن کودکان می توانید آزادی بیشتری در اختیار آنها قرار دهید. می توانید با استفاده از یک الگو و به صورت تدریجی این امکان را برای فرزند خودفراهم کنید تا مدت زمان بیشتری از وسیله خود استفاده کند. البته این به شرطی است که توانایی انجام آن را نشان داده باشد. همچنین، باید خطر بیماری‌ها و مشکلات چشمی به واسطه استفاده بیش از حد از نمایشگرها را در نظر بگیرید. برخی پزشکان قانون 20-20-20 را پیشنهاد می کنند که شامل پس از هر 20 دقیقه، مشاهده چیزی در فاصله 20 فوتی به مدت 20 ثانیه می شود.

اهمیت محتوا
هنگامی که یک تلفن همراه هوشمند یا تبلت را برای فرزند خود خریداری می کنید، محتوای کودک پسند قابل توجهی نیز در اختیار شما خواهد بود. از این رو، انتخاب محتوا و پیام مناسب با سن کودک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. آن چه که کودکان تماشا می کنند و یا بازی‌هایی که انجام می دهند بسیار مهم هستند. بر همین اساس، توصیه می شود تا والدین تمایز بین محتوای آموزشی و سرگرمی را فرا بگیرند. ایده خوب دیگر در این زمینه مشاهده دامنه سنی مناسب برای استفاده از نرم افزارها و برنامک‌ها است.
برای کاربران سیستم‌های عامل iOS و اندرویید برنامک‌های بسیار زیادی در اپ استور و پلی استور در زمینه‌های مختلف مانند آموزش ریاضی، مبدل‌ها، جغرافیا، آموزش موسیقی و یا هنر وجود دارند. همچنین، بازی‌ها و فعالیت‌های تعاملی بسیاری برای تلفن‌های همراه وجود دارند که به موضوعات درسی نپرداخته، اما استفاده از آنها چیزی فراتر از سرگرمی را برای کودکان به ارمغان می آورد. بازی‌ها و فعالیت‌هایی که کودکان را به تفکر وا می دارند مانند بازی حافظه، معماها و یا مهارت‌های پرورشی مانند نگهداری از حیوانات خانگی دیجیتال و مهارت‌های خلاقانه مانند نقاشی و ساخت موسیقی انتخاب‌های فوق العاده‌ای هستند.

جنبه دیگر یادگیری
برای کودکانی که در سن مدرسه قرار دارند، یک تلفن همراه هوشمند یا تبلت می تواند لایه‌های یادگیری بیشتری را در اختیار آنها قرار دهد. این لایه‌ها در بسیاری موارد فراتر از کلاس‌های سنتی یا کتاب هستند. این قبیل ابزارک‌های دیجیتال محبوب فرصت‌های بسیاری را برای دانش آموزان به منظور دسترسی به محتوا و تعامل با برنامه‌های درسی فراهم می کنند. در حقیقت، تلفن همراه هوشمند و یا تبلت دانش آموزان را به دنیایی ماورای دیوارهای آجری کلاس متصل کرده و امکان دسترسی به حجم عظیمی از اطلاعات را فراهم می کنند.