صبحانه کاری در اتاق اصناف برای فریب و فتنه‌انگیزی در حذف علی فاضلی
اخبار بازار ایران؛ همت الله شکری اطاقسرا – این روسای محترم از دوستانی بودند که در انتخابات روبروی جناب آقای فاضلی ایستاده بودند و حال از شرم اشتباه و از بیم تنبیه این‌گونه ناشناس مطالبی را مطرح کردند که حتی نقل و قول آنها شرم‌آور است، اما وعده کردند و قولی دادم.
ایشان ابتدا از دست خوش‌هایی گفتند که هر از چندگاهی مجبور هستند به افرادی پرداخت کنند که بابت انتخابات دوره آخر اتاق از بابت تبلیغ علیه علی فاضلی حق بزرگی گردن اصناف تهران دارند.
اما درد اصلی جای دیگر است که مقدمه آنرا با ابراز ندامت شروع کردند، پشیمانی بزرگ بابت اینکه نه تنها به علی فاضلی رأی ندادند که علیه ایشان بداخلاقی و بدگویی کردند.
گفتند مخالفان ریاست فاضلی می‌گفتند که نه کاری برای اصناف انجام می‌دهد و نه روی خوشی نشان می‌دهد، غافل از اینکه اگر فاضلی فرصت ندارد تا هر روز عده‌ای را جمع کند و از جیب اتاق و اتحادیه‌ها صبحانه و ناهار بدهد نه با دلیل این بوده که روسای اتحادیه‌ها را قابل نمی‌دانسته بلکه آنقدر گرفتار خدمت به اصناف بوده که فرصتی نمی‌مانده تا شوی تبلیغاتی برگزار کند و بابت آنچه انجام نداده بر سر اصناف منت بگذارد.
اینها سخنانی بود که گفتند و گفتند که از کرده خود آنقدر شرمسار هستند که روی سخن گفتن با رئیس پیشین را ندارند.
اما درد اصلی در این شرم نیست که در ترس بزرگی است که همچنان عشق به نشستن بر کرسی ریاست اجازه نمی‌دهد خودشان مستقیم و بی‌واسطه از آنچه بر سرشان آمده گلایه کنند.
سؤال این بزرگواران این بود که صبحانه به وقت اتاق اصناف چند؟
ایشان گفتند بابت دو سه نوبت صبحانه‌ای که در اتاق اصناف میل کرده و بالاجبار شنونده افتخارات کسب نشده برخی بوده‌اند، حالا باید رقمی قابل توجه پرداخت کنند و نه توان پرداخت این رقم را دارند و نه جسارت اعتراض دارند.
امروز پس از دو سال و اندی متوجه شده‌اند که چرا مخالفان فاضلی برای تخریب رئیس پیشین اینکه فاضلی روسای اتحادیه‌ها را به مهمانی صبحانه و ناهار دعوت نمی‌کند را بهانه کرده بودند، چراکه خود سفره‌هایی پهن می‌کنند که نرخ هر وعده صبحانه و ناهار آن چند ده میلیون تومان است.
خواستم بگویم خود کرده را تدبیر نیست، دیدم انصاف نیست که نمک بر زخمشان بریزم، مثلی دیگر به خاطرم آمد و خدمت این دوستان گفتم خودتان اسمش را گذاشتید رستم حالا می‌ترسید صدایش بزنید، اما آینطور هم نیست چراکه قدرت هر منتخبی از رأی انتخاب کنندگان می‌آید، اگر جسارت پس گرفتن رای‌هایتان را ندارید حداقل نارضایتی خود را ابراز کنید.
ناگفته نماند برخی روسای اتحادیه‌ها و روسای اتاق اصناف کشور تنها پس از شش ماه از عمر اتاق اصناف تهران و ایران با حضور در دفتر علی فاضلی و در جمع افرادی که حضور داشتند از دستورات افراد خاص و تهدید آنها توسط افراد صاحب منصب گفتند و از اینکه مجبور شدن به علی فاضلی رأی ندادند به شدت ابراز پشیمانی کردند.