مورچه‌ها هنگام درمان بیماری از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند!
موبنا – مورچه‌ها در زندگی جمعی خود انواع مختلف مشاغل را در اختیار دارند تا مانند انسان‌ها به بهترین شکل حیات خود را ادامه دهند. تقسیم‌بندی مشاغل در جامعه مورچه‌ها به قدری دقیق است که در بین آنها از معمار و کشاور تا مدیر و رهبر دیده می‌شود. دانشمندان هم‌اکنون یک شغل جدید را به مجموع مشاغل موجود بین مورچه‌ها اضافه کرده‌اند: شیمی‌دان.
نتایج حاصل از یک مطالعه جدید نشان می‌دهد مورچه‌هایی که زندگی خود را لابلای چوب‌ها می‌گذرانند برای آنکه کلونی خود را در مقابل بیماری‌ها ایمن کنند یک ترکیب آنتی‌بیوتیکی را مورد استفاده قرار می‌دهند که این ترکیب از درخت رزین و نوعی سم ترشح شده از بدن آنها به دست می‌آید. یافته‌های جدید نشان داد این ماده شیمیایی تولید شده توسط مورچه‌ها یکی از پیچیده‌ترین نمونه‌های فارماکولوژی بین حیوانات است و این مسئله را نمایان می‌کند که چطور مورچه‌ها در مقابل بیماری‌های همه‌گیر خود را ایمن می‌کنند.
مورچه‌های ساکن در محل‌های چوبی مانند انسان‌ها در گروه‌های متراکم زندگیی می‌کنند و کلونی آنها صدها هزار عضو را شامل می‌شود. این مسئله از جمله عواملی است که می‌تواند آنها را در معرض ابتلا به انواع مختلف بیماری‌های همه‌گیر قرار دهد، به خصوص اینکه لانه‌های آنها معمولا گرم، رطوبتی، و مملو از حشرات مرده‌ای است که به عنوان غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند. بیشتر گونه‌های مورچه‌ها به منظور جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های همه‌گیر از یکدیگر مراقبت می‌کنند و با تمیز کردن کلونی به صورت مرتب سعی می‌کنند امکان شیوع بیماری به حداقل برسد. مورچه‌های ساکن در مناطق چوبی یک گام مراقبتی بیشتر هم در این زمینه برمی‌دارند و مواد ضدمیکروبی ترشح شده از بدنه درخت رزین را به لانه می‌برند تا آن را برای ایمنی بالاتر بدن خود مورد استفاده قرار دهند.
«مایکل چاپویسات» یکی از زیست‌شناسان مطرح دانشگاه لوزان سوئیس در این زمینه نظریه‌ای را مطرح کرده است و می‌گوید که این مورچه‌ها به جز استفاده از آنتی‌بیوتیک، رازهای پیچیده‌تری را برای سلامت خود به کار می‌گیرند و ماجرای بهداشت و درمان آنها در مقابل بیماری‌های همه‌گیر به مصرف آنتی‌بیوتیک ختم نمی‌شود.
چاپویسات و همکارانش به منظور کشف هر چه دقیق‌تر نحوه درمان مورچه‌ها در مرحله نخست آزمایش‌های دقیقی را انجام دادند تا از سلامت جسمانی آنها مطلع شوندو سپس درخت رزین مورد نظر خود را در معرض یک قارچ کشنده قرار دادند. این قارچ باعث شد مورچه‌ها مسموم شوند و عفونت در بدن آنها گسترش یابد. این مورچه‌ها به مدت دو هفته در معرض درخت رزین آلوده قرار گرفتند و سپس گروه تحقیقاتی بررسی‌هایی انجام داد تا متوجه شود آنها چگونه خود را درمان می‌کنند. نتایج حاصل از این بررسی‌ها که در آخرین شماره از نشریه بین‌المللی «محیط زیست و تکامل» به چاپ رسید نشان داد مورچه‌های چوبی نوعی سنگ و شاخه درختان دیگر را هم در لانه خود جاسازی کرده‌اند که بدن آنها را در مقابل اثرات کشنده قارچ مقاوم می‌کند. این مسئله نشان داد ماجرای بهداشت و درمان در مورچه‌های چوبی پیچیده‌تر از آن است که تا کنون تصور می‌شد.
