اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و تعللی سوال برانگیز
موبنا – در آغاز کار وزارت ورزش و جوانان در دولت تدبیر و امید، برنامه‌هایی برای ارتقاء و توسعه کمی و کیفی ورزش از سوی وزارت ورزش و جوانان ارائه شد اما در این سه سالی که از عمر این وزارتخانه می‌گذرد، کمتر قدم موثر و سازنده‌ای حداقل برای اجرایی شدن یکی از مهم‌ترین موضوعات ورزش کشور برداشته شده است.
“اصلاح اساسنامه فدراسیون‌ها و آیین‌نامه‌ها هیات‌ها با رویکرد استقلال فنی و مدیریتی بر اساس قوانین کشور، منشور المپیک و اساسنامه فدرسیون‌های بین‌المللی ورزشی” یکی از برنامه‌های کاری وزارت جدید بوده است، موضوعی که می‌توان گفت باید در صدر کارهای این وزارت خانه قرار می‌گرفت اما تا به امروز اتفاق ویژه‌ای در این حوزه رخ نداده است.
در حال حاضر مشکل اصلی با اساس نامه فدراسیون ها بند 10 آن است که در آن آورده شده: “قبول استعفا و برکناری رییس فدراسیون به تشخیص رییس سازمان تربیت بدنی و یا پیشنهاد مجمع و موافقت ایشان انجام می پذیرد .هم چنین رییس سازمان بلافاصله پس از عزل و یا قبول استعفای رییس فدراسیون فردی را به عنوان سرپرست منصوب خواهد نمود. مجمع عمومی مکلف است حداکثر ظرف مدت 6 ماه در مورد انتخاب رییس جدید فدراسیون با رعایت مقررات اقدام نماید”. این همان موردی است که اختیارات وزارت ورزش را در امور اداره فدراسیون‌ها زیاد می‌کند و از سوی برخی نهادها نیز درباره آن حساسیت وجود دارد.
اینکه وزارت ورزش اختیارات خود براساس ماده 10 اساسنامه را کم می‌کند یا خیر هنوز ره به جایی نبرده که در پیش نویس اساس نامه پیشنهادی مورد دیگری نیز مورد توجه قرار گرفته که بر اساس آن به گفته بسیاری از کارشناسان استقلال فدراسیون‌ها و هیات های ورزشی استان‌ها از بین می‌رود.
تغییر اصلاحی به این صورت است که “تبصره ٢ از ماده ١٥ اساسنامه مذکور [رییس فدراسیون به عنوان رییس مجمع هیات ورزشی استان و مدیر کل تربیت بدنی به عنوان نایب رییس، مجمع استان را اداره می نمایند و در غیاب رییس فدراسیون، کلیه وظایف بر عهده مدیر کل می باشد]. طبق پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان، مقرر است مدیر کل استان به جای رییس فدراسیون، ریاست مجمع استانی را بر عهده بگیرد و رییس فدراسیون به عنوان نایب رئیس وی،در مجامع حضور پیدا کند.”
پیش از این کمیته ملی المپیک مخالفت صریح خود را در مورد این تغییر اعلام کرد و حتی رییس آن به معاون اول رییس جمهور نیز نامه نوشت. در نهایت نیز معلوم نشد وضعیت این اساسنامه پیشنهادی به کجا رسیده است و الان کجاست.
در این سه سال که از عمر وزارت ورزش و جوانان کنونی می‌گذرد، انتظار می‌رفت با قرار دادن بحث اصلاح اساسنامه هرچه سریع‌تر به این قائله خاتمه داده شود، اما برخلاف انتظارات این نهاد کاملا خونسرد با چالشی‌ترین موضوع ورزش ایران برخورد کرده است. موضوعی که به نظر می‌رسد باید با جدیت و سرعت عمل بیشتری در دستور کار وزارت‌نشینان قرار گیرد تا حاشیه‌های پیرامون آن نیز یکبار برای همیشه زائل شود.
منبع: ایسنا