زنان مراقب این اشتباهات در زندگی زناشویی شان باشند!!

موبنا – حتما برای شما هم پیش آمده که یک گفت وگوی ساده در مورد وقت گذرانی آخر هفته، باعث کلافگی همسرتان شود و در اوج ناباوری، جرقه جنگی بزرگ را میان شما روشن کند.

احتمالا در چنین شرایطی، توپ را توی زمین همسرتان می اندازید و او را به کم تحملی و غیرقابل پیش بینی بودن متهم می کنید. اما اگر شناخت دقیق تری از این جنس عجیب به دست بیاورید، نه تنها درک چنین اتفاقی برای تان آسان می شود، بلکه می توانید از وقوع آن هم پیشگیری کنید. ما به شما برای به دست آوردن چنین شناختی کمک می کنیم.

مردها در ذهن شان فکر می کنند

برای شما هم حتما پیش آمده که وقتی سوالی را از همسرتان در مورد یک موضوع مهم می پرسید، با سکوت و تردید او در پاسخ دادن روبه رو می شوید. احتمالا تا به حال فهمیده اید که مردها چنین آموزش دیده اند که باید تمامی جواب ها را بدانند و ترس، عدم اطمینان یا تردید خود را به شما نشان ندهند. نتیجه چنین حالتی آن است که مردها مراحل مختلف فرایند تفکر را درونی کرده و تا موقعی که به نتیجه یا راه حلی نرسیده اند، پاسخی به شما نمی دهند.

به یاد دارم مردی می گفت: « ما مردها احتیاج داریم روی مسائل کمی بیشتر تامل کنیم. در ضمن مردها این کار را هم در سکوت انجام می دهند. » واقعیت این است که مردها فرایند تفکر را درونی کرده و فقط نتیجه پایانی را با شما در میان می گذارند و همین تفاوت به ظاهر کوچک با شما می تواند جرقه بسیاری از مشکلات را در زندگی مشترک تان بزند.

مردها راه حل مدارند

ممکن است برای زن هایی که عادت کرده اند در لحظه بلند بلند فکر کنند و در همان زمان تصمیم شان را بگیرند، شیوه برخورد آقایان با مشکلات عجیب و حتی غیرقابل تحمل به نظر برسد اما این سکه روی دیگری دارد و بد نیست بدانید که مردها هم به این تفاوت با چنین چشمی نگاه می کنند. واقعیت این است که مردها راه حل مدار هستند. آنها ترجیح می دهند فقط هنگامی خود را ابراز کنند که پاسخ یا راه حل را از قبل بدانند.

از آنجا که این کار را هم در سکوت انجام می دهند، هنگامی که نظری از آنها می خواهید یا راجع به رابطه تان سوالی می کنید، این طور جواب می دهند: «بگذار راجع به آن فکر کنم. مردها دوست ندارند جوابی به شما بدهند که اشتباه باشد. هنگامی که برای نوشتن این کتاب با مردها مصاحبه می کردم، همیشه در مقابل پرسش هایم کمی وقت می خواستند، انگار که باید حتما پاسخ درستی بدهند. این بود که سریعا می گفتند: «اجازه دهید کمی راجع به آن فکر کنم.»

اشتباه هایی که زن ها مرتکب می شوند

یکی از بزرگ ترین اشتباهاتی که ما زن ها در مقابل آقایان انجام می دهیم این است که با صدای بلند فکر می کنیم. همین اتفاق باعث می شود که یک مرد در جلسه مشاوره به راحتی بگوید: «از اینکه همسرم دهانش را باز می کنه و هرچی توی سرش می گذره را با صدای بلند بیرون می ریزه بدم میاد!» یا اینکه این موضوع را به عنوان یکی از اصلی ترین مشکلاتی که با همسرش دارد، مطرح کند: «می دونید چه چیزی من را خیلی عصبانی می کنه؟ وقتی زن ها از یک یک مراحل حل مشکل با صدای بلند می گذرند. تمام کارهایی که باید آن روز انجام بدهند را لیست می کنند. این باعث می شه از اتاق فرار کنم.»

نظیر این گفته ها را بارها در مصاحبه هایم با مردها شنیده ام. مشکل تفاوت هایی است که بین مردها و زن ها وجود دارد. مردها «راه حل مدار» و زن ها «فرایند مدار» هستند. زن ها یک یک مراحل تفکر خود را با صدای بلند طی می کنند. ممکن است زن ها حتی متوجه نباشند که چنین رفتاری می کنند.

مردها چطور واکنش نشان می دهند؟

واکنش اغلب مردها در مواجهه با زن های فرایند مدار درست به این شکل است: «زن ها واقعا زیاد حرف می زنند!»

منظور واقعی یک مرد از این حرف، این است که زن ها بیش از آنچه مردها دوست دارند و مایل هستند بشنوند، افکار و احساسات خود را به زبان می آورند. برای ما زن ها این حالت کاملا طبیعی است، درحالی که برای مردها کمی زیادی به نظر می رسد. آنها نمی توانند شاهد تمام روند حل مسئله باشند و از زن ها هم انتظار دارند که مثل خودشان در خفا فکر کنند، تصمیم بگیرند و تنها در حضور جمع این تصمیم را «اعلام»کنند.

برو سر اصل مطلب

تا به حال برای تان پیش آمده هنگامی که دارید افکار و احساسات خود را ابراز می کنید، شوهرتان در صندلی خود «وول» بخورد و درحالی که بی صبر و کم طاقت شده به شما بگوید :«عزیزم می شه زودتر بروی سر اصل مطلب؟» در این شرایط چه فکری درمورد همسرتان و نگاهی که به شما دارد، می کنید؟

در چنین شرایطی احتمالا اگر درک بهتری از آنچه در ذهن خودتان و همسرتان می گذرد پیدا کنید و تفاوت های میان مریخی ها و ونوسی ها را بشناسید، تحمل موضوع و پیدا کردن راه حل میانه برای تان آسان تر خواهد شد.

شاید حال که می دانید مردها راه حل مدار هستند، بتوانید موضوع را بهتر درک کنید. مردها در هر مورد به دنبال «اصل مطلب» و «لپ کلام» هستند. آنها دوست دارند احساس واقعی شما را ظرف تنها بیست وپنج کلمه یا حتی کمتر بشنوند. آنچه مردها نمی توانند درک کنند، این است که صرف صحبت درباره احساسات برای ما زن ها بخشی از فرایند حل وفصل آن احساسات است و اینکه خود صحبت کردن به ما کمک می کند تماس و درک بهتری از احساسات مان داشته باشیم. مردها می خواهند این فرایند را اول در سرشان طی کنند و بعد به نتیجه و راه حل برسند اما زن ها فرایند مدارتر بوده و حین همان صحبت کردن به راه حل می رسند.

اشتباه هایی که نباید مرتکب شد

زن ها با صدای بلند از مشکلات شان شکایت می کنند و فراموش می کنند، بگویند: برای یافتن راه حل چندان هم عاجز و درمانده نیستند. به همین خاطر مردها، زن ها را متهم می کنند که نق نقو هستند و زیاد از حد گله و شکایت دارند. برخی زن ها در پاره ای اوقات بازی «قربانی» را انجام می دهند. مدام نق می زنند و برای تغییر شرایط زندگی یا حل مشکلات شان تلاش نمی کنند و برخی دیگر مسئولیت مشکلات خود را به عهده می گیرند. گرچه ممکن است با صدای بلند هم از آن شکایت کنند، درحالی که مردها گله و شکایت خود را «درون ریزی» می کنند.

مردها چه برخوردی می کنند؟

هنگامی که مردی شاهد است زنی افکار و احساسات منفی خود را با صدایی بلند بیرون می ریزد، نمی داند این روشی است برای تخلیه روانی و احساسی او. مردها حتی نمی توانند درک کنند چگونه همسرشان با همین حرف زدن در جهت حل وفصل مشکل خود قدم برمی دارد.

این حالت مردها را سرد کرده و باعث می شود فرض را بر این بگذارند که همسرشان تا ابد به صحبت کردن ادامه خواهد داد، چون نمی توانند راه حلی برای مشکل خود بیابند، احساس می کنند مسئول هستند مشکل را حل کنند و به کمک اوبشتابند.

به تفاوت ها احترام بگذارید
خودتان مشکل را حل کنید

شاید این تفاوت ها آزاردهنده باشد اما وقتی بدانید که موضوع، اخلاق شخصی شریک زندگی شما نیست و در میان همه هم جنس هایش دیده می شود، با آرامش می توانید راه حلی پیدا کنید. ما این سه راه را پیشنهاد می کنیم:

_ نحوه تفکر با صدای بلند که خصیصه زنان است را برای همسرتان توضیح دهید. به او بگویید او و نحوه تفکرش درباره مسائل را هم درک می کنید. منظورم این نیست که زن ها نباید با صدای بلند فکر کنند، اما صحبت با همسرتان در این باره می تواند شرایط را راحت ترکند.

_ هنگامی که راجع به مشکلی با همسرتان صحبت می کنید، به او وقت بدهید به راه حلی برسید. تصور کنید با همسر خود مشغول برنامه ریزی برای تعطیلات تان هستید و می خواهید به این نتیجه برسید که آیا پنجشنبه شب حرکت کنید یا جمعه صبح؟

روش نادرست : با صدای بلند فکر می کنید و مزایا و مضرات هر یک را به تفصیل برمی شمرید و این فشار را به همسرتان می آورید که فورا به شما جواب دهد.

روش درست : اطلاعات را با همسرتان در میان می گذارید و از او می پرسید که: «آیا دوست داری راجع به آن صحبت کنیم یا ترجیح می دهی کمی فکر کنی و جوابت را بعدا به من بدهی؟»

این حالت به همسرتان فرصت می دهد بدون احساس جبر و ترس از اینکه مبادا پاسخ غلطی بدهد، با وقت کافی، راجع به اطلاعات داده شده تامل کند. دادن این حق انتخاب به همسرتان که چه وقت پاسخ دهد، در او این احساس را به وجود می آورد که آزاد است، به علاوه از طرف شما هم احساس کنترل و تحت فشار بودن نخواهد داشت.