جان هر کس دوست داری« طنز پردازی» نکن!

محمدحسین روانبخش
ای که نور هاله ات، خورشید عالمتاب شد!
دولت پاکت ز پاکی، مایه اعجاب شد!
حیله و کذب و ریا در دوره ات نایاب شد!
مهرورزی و عدالت هم شدیدا باب شد
وعده‌هایت قند بود و در دل ما آب شد
خواهشا بر «طنز» دیگر دست اندازی نکن!
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

تا می آیی، می دهد «بابک» دوباره دل به کار!
از «بقایی» می رود با حرف تو، صبر و  قرار
می کند گریه «رحیمی» همچنان ابر بهار!
«خاوری» آن سوی دنیا، می شود امیدوار
بس که هستی با نمک، شوره زده اسفندیار!
با دل و جان هواداران خود بازی نکن
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

حرفهای انتخاباتی زدی ، خیلی جدید
نامزد بودی زمانی ، تجربه داری شدید!
نامزدها را نصیحت کرده ای ، خیلی مفید
گوییا پیوند دادی باد را با برگ بید!
نیست این گونه سخنها، از شما اصلا بعید!
لیکن اینک ای برادر، یاد از ماضی نکن!
جان هر کس دوست داری «طنز پردازی» نکن!

179/