نگاهی به سانحه بوئینگ 747
ظاهرا تنها چند دقیقه پس از برخاستن هنگامی که هواپیما هنوز در حال اوج‌گیری برای رسیدن به ارتفاع استاندارد پرواز بوده، قطعاتی از موتور شماره سه هواپیما (موتور داخلی بال راست) شامل توربین کم‌فشار (اختصارا LPT) و اگزوز موتور از هواپیما جدا شده و در حوالی چهاردانگه سقوط می‌کند.
خیلی زود است که درباره علت بروز سانحه و دلایل احتمالی جداشدن بخش‌هایی از موتور تحلیلی ارائه کرد، اما قطعا حدس و گمان‌هایی وجود دارد. مثلا احتمال قوی هست که جدا شدن صفحه دیسک توربین کم‌فشار علت وقوع حادثه بوده باشد ؛هرچند تا بازنشدن جعبه سیاه حدس‌هایی مثل این غیرقابل استناد هستند.
متأسفانه حوادثی از این قبیل به علت خطای انسانی در سرویس زمینی یا نقص فنی در قطعات سابقه دارند، هرچند برخلاف گفته‌های برخی از دوستان در رسانه‌ها رایج‌شمردن سوانح به‌خودی‌خود درست و مسئولانه نیست.
اما به‌طور کلی در سال‌های اخیر دست‌کم چهار حادثه مشابه با حادثه ٧٤٧ را که منجر به جداشدن بخشی از موتور شده است، می‌توان پیدا کرد.
شامل دو مورد ٧٤٧، یک مورد ایرباس٣٠٠ و یک مورد DC-١٠ که همگی در فاصله ٢٠٠٨ تا ٢٠١٠ رخ داده بودند. در این بین شاید نزدیک‌ترین حادثه به سانحه اخیر هفت سال پیش برای یک ٣٠٠-٧٤٧ سعودی با موتورهایی مشابه و در شرایط بسیار مشابه با حادثه اخیر ٣٠٠-٧٤٧ رخ داد.
در آن مورد هم هواپیما فقط دقایقی پس از برخاستن از فرودگاه جده، بخشی از موتور شماره یک شامل توربین کم‌فشار و اگزوز خود را از دست داد و به صورت اضطراری به جده بازگشت.
قطعات موتور در چهار کیلومتری فرودگاه شاه عبدالعزیز جده پیدا شدند. در آن زمان نتایج تحقیقات مشترک انجمن ایمنی حمل‌ونقل ملی ایالات‌متحده (NTSB) و تیمی از جنرال‌الکتریک (سازنده موتورهای CF٦ هواپیما) اعلام کردند که جداشدن دیسک یکی از مراحل توربین کم‌فشار منجر به حادثه و سقوط بخش‌هایی از موتور هواپیما شده است.
در مورد حادثه بوئینگ ٧٤٧ همچنان تا انتشار رسمی نتایج تحقیقات ایمنی هوایی هواپیمایی کشوری چیزی مشخص نخواهد بود.
هرچند مجموعا همانند بیشتر موارد مشابه کلا بعید است که حتی پس از پایان تحقیقات هم گزارش دقیق و روشنی پیرامون این سانحه یا هر سانحه مشابهی برای رسانه‌ها منتشر شود.
شایان ذکر است ٣٠٠-٧٤٧ دخیل در حادثه یکی از دو ٣٠٠-٧٤٧ این شرکت (و البته تنها ٧٤٧های ٣٠٠ ایرانی) شمرده می‌شوند که ساخت ١٩٨٦ هستند.
176/
