دلواپسان و حمایت «سید میانجی» از دولت
ورود ابوترابی فرد به جریان حمایت از دولت حکایت از دو قطبی شدن مجلس میان اصول‌گرایان حامی دولت و مخالف دولت دارد. زین پس باید در جریان سوال‌ها و استیضاح‌ها شاهد قدرت نمایی این دو جریان باشیم. فعلا طیف طرفدار دولت توانست در جریان استیضاح وزیر راه، اولین گل خود را به طرف مقابل بزند.
هرگاه در مجلس اختلافی میان جریان‌های سیاسی داخل مجلس پیش می‌آید همه به سراغ « محمدحسن ابوترابی‌فرد» می‌رود تا نایب رئیس مجلس نقش حکمیت و میانجی را بازی کند. او حتی در اختلافات قوه مجریه و مقننه نیز همین نقش را ایفا کرده است. این نقش به ویژه در زمان احمدی نژاد بسیار پررنگ بود. همین رفتار باعث شد تا رهبرمعظم انقلاب نیز در حکمی وی را به عنوان یکی از اعضای هیات حل اختلاف میان قوا منصوب کند.
« سید میانجی» شاید بهترین لقب برای ابوترابی فرد باشد. ویژگی که این روزها کمتر در سیاستمداران ایرانی قابل مشاهده است. نایب رئیس مجلس شورای اسلامی اما چندصباحی است تغییر استراتژی داده و در حمایت از دولت روحانی و توافق هسته‌ای وارد میدان شده است. ابوترابی‌فرد با دیدن هجمه‌های دلواپسان داخل و خارج از مجلس تصمیم گرفته است که به عنوان یک اصول‌گرای حامی دولت در فضای سیاسی شناخته شود. ابوترابی‌فرد امروز در اردوگاهی است که قبل از او لاریجانی و پورمحمدی در آنجا قدم گذاشته‌اند.
اوج حمایت‌های ابوترابی‌فرد از دولت و برجام را در کمیسیون ویژه بررسی توافق هسته‌ای می‌توان مشاهده کرد. او یک تنه در برابر تمام هجمه‌ها علیه دولت توسط اعضای برجام و تیم سابق هسته‌ای ایستاد و حتی به آنها حمله کرد و تیم جلیلی را در موضع تدافعی قرار داد. نایب رییس اول مجلس شورای اسلامی در اوج حملات جلیلی به ظریف و توافق هسته‌ای، لغو قطعنامه های گذشته را «پیروزی بسیار بزرگ» دانست که «نمی توان به راحتی از آن گذشت» و خطاب به جلیلی گفت: «تفاوت ویژه ای بین دو مقطع مذاکرات می بینم، اگر در دوره خودتان اجازه مباحثه می دادید احتمالا قطعنامه 1929 تصویب نمی شد.»
او جلیلی را به عدم پاسخ گویی متهم کرد و گفت:« اعتقاد بنده این است که اگر در آن زمان که سه قطعنامه به تصویب رسید نقد و بررسی هایی صورت می گرفت، می توانستیم به نقش دولت که نقش بازدارنده داشت، کمک کنیم. ما بارها از شما برای حضور در کمیسیون امنیت دعوت کردیم اما تنها شما یک بار در جلسات حضور پیدا کردید. اگر اجازه می دادید بحث و مباحثه ای صورت می گرفت احتمال داشت تصویب قطعنامه 1929 به تاخیر بیفتد و یا حتی تصویب نمی شد.»
این نقش پررنگ بعد از دست دادن ظریف با اوباما نیز ادامه داشت. ابوترابی فرد در پی حملات بی‌ادبانه «بهرام بیرانوند» نماینده دلواپس مجلس به ظریف با قطع سخنان این نماینده مجلس گفت:« باید در سخن گفتن در رابطه با وزیر خارجه به‌عنوان یک مقام مسئول، ادبیات رعایت شود. احساس غیرت دینی و دفاع از انقلاب و رهبری و خون شهدا در افرادی مانند آقای ظریف از بنده کمتر نیست، حال ممکن است براساس تصمیمی اقدامی کرده باشند که این اقدامشان مورد نقد بنده، شما و بسیاری از دوستان باشد، اما بنا نیست که یک انسان و افرادی که در تاریخ زندگی‌شان در خدمت انقلاب، امام و رهبری بوده‌اند، ما آنها را با ادبیاتی که شایسته نیست، نقد کنیم.»
امروز در پارلمان طیف اصول‌گرایان طرفدار دولت در برابر دلواپسان در حال شکل گیری است. دفاع جانانه باهنر از وزیر راه روحانی در جلسه استیضاح نشان می‌دهد که نایب رئیس دوم مجلس نیز وارد این داستان تازه شده است. لاریجانی، ابوترابی‌فرد، باهنر، جلالی، سبحانی‌نیا و … از شناخته شده ترین نمایندگان اصول گرایان حامی دولت هستند.
ورود ابوترابی فرد به جریان حمایت از دولت حکایت از دو قطبی شدن مجلس میان اصول‌گرایان حامی دولت و مخالف دولت دارد. زین پس باید در جریان سوال‌ها و استیضاح‌ها شاهد قدرت نمایی این دو جریان باشیم. فعلا طیف طرفدار دولت توانست در جریان استیضاح وزیر راه، اولین گل خود را به طرف مقابل بزند.
176/
