٤سال شكنجه وحشتناك در آسایشگاه معلولان
شهروند: تن و بد‌ن‌شان كبود و زخمي بود. معلولاني كه در يك مركز نگهداري معلولان در استان البرز زندگي مي‌كردند، ترس و وحشت هم در چهره‌هايشان موج مي‌زد. هيچ‌كس باور نمي‌كرد كه اين كبودي‌ها و زخم‌ها آثار شكنجه‌هاي وحشتناك مسئولان اين مركز باشد. خانواده‌هاي اين معلولان هر بار با مشاهده آثار كبودي و زخم روي بدن فرزندان‌شان تصور مي‌كردند كه تنها يك حادثه باشد. چهار سال از مشاهده اين آثار روي بدن معلولان مركز گذشت و كم‌كم خانواده‌ها نگران شدند. پيگيري‌ها آغاز شد و خانواده‌ها تلاش كردند تا سرنخ اين موضوع را دريابند اما پايان اين پيگيري‌ها سناريوي وحشتناكي را پيش روي خانواده‌ها و بعد از آن هم پليس استان البرز قرار داد. معلولان اين موسسه شكنجه مي‌شدند و حتي قدرت شكايت هم نداشتند، تا اينكه در نهايت مادرخوانده یکی از معلولان که كمك‌هاي نقدي زيادي هم به اين مركز كرده بود، از طریق فرزند معلولش که قدرت تکلم داشت، متوجه شد که او را کتک زده‌اند. او شكايت كرد و به‌عنوان نخستين شاكي، پرونده اين مركز را در دادسرا باز كرد. كم‌كم شكايت‌ها بيشتر شد و همه خانواده‌ها از ديدن جاي زخم و كبودي روي بدن معلولان شاكي بودند.
در نهايت اين پرونده به جايي رسيد که مدیرکل بهزیستی استان البرز فیلم‌های دوربین مداربسته نصب‌شده در آسایشگاه را مشاهده كرد. ديدن اين فيلم‌ها كافي بود تا مسئولان به حقیقت زنجیر کردن معلولان روی تخت و ضرب و شتم آنها پی ببرند و بازرسان براي پيگيري بيشتر چند ماه قبل اين مرکز را پلمب کردند.
پايان ١٥سال فعاليت آسايشگاه معلولان
اين موسسه از سال ١٣٧٩ به‌عنوان موسسه‌اي خصوصی اقدام به ایجاد مرکز نگهداری از معلولان با مجوز اداره کل بهزیستی البرز كرد. بعد از ١٣سال فعالیت با کمک خیرین و هزینه‌های دریافت‌شده از والدین کار خود را توسعه داد و با خرید زمین و ساختمان ١٣٩ معلول را زیر پوشش خود قرار داد اما بعد از گذشت ١٥سال از فعاليتش راز شكنجه‌هاي وحشتناك اين مركز فاش شد.
پدر يكي از اين معلولان در اين آسايشگاه درباره شكنجه‌هاي فرزندش به مهر گفت: «سینا ٢٠سال دارد و معلول ذهنی و جسمی است. سال ١٣٩٠ فرزندم را به این مرکز بردم تا از او نگهداری کنند.
هزینه این نگهداری ماهانه ٣٧٠ تا ٥٠٠هزار تومان بود و با این‌که کارمند ساده‌ای بودم به هر زحمتی این مبلغ را به آسایشگاه پرداخت می‌کردم. البته آسایشگاه از من مانند سایر والدین چک و سفته گرفت تا اگر هزینه نگهداری را ندادم، اقدام قانونی کند. ما ماهی یک بار سینا را از آسایشگاه به خانه می‌بردیم تا روحیه‌اش کمی شاداب شود اما ٢سال قبل وقتی سینا را یک‌روز به خانه آوردم در حمام متوجه شدم جای گازگرفتگی، ضرب و شتم و کبودی روی دست و بدنش زیاد
است.
همان‌جا بود كه فهميديم او شكنجه مي‌شده است. هرچند مسئولان مرکز زیر بار نمی‌رفتند اما بازرسان این اقدامات را اثبات کردند. سینا ٤ روز بعد از تعطیلی مرکز در کما بود و نتیجه پزشکی‌قانونی گفته‌های من در مورد شکنجه فرزندم را اثبات می‌کند. بازرسان در گزارش خود سگ‌درمانی و زنجیردرمانی را ذکر کرده‌اند.»
مادر يكي ديگر از معلولان نيز در اين باره گفت: «از سال ٩٢ متوجه شدم كه فرزندم اذیت می‌شود. با این‌که برای مرکز، ساختمان ساخته بودم، اسباب فرزندم را بیرون انداختند و گفتند تاریخ مصرفش تمام شده است. بعد علی برایم تعریف کرد که یک شب سگ به جانش انداختند و او از ترس فرار کرده و بعد کتفش در رفته است. آب را روی معلولان می‌بستند. حالا هم بعد از پلمب مرکز، معلولان از طرف بهزیستی استان به مرکز دیگری منتقل شدند و سریع از مدیر مرکز متخلف شکایت کردیم و پرونده درحال پیگیری است.»
شكنجه‌ها ثابت شد
اين شكايت‌ها در حالي صورت گرفت كه مسئولان به‌شدت اين موضوع را پيگيري كردند و بررسي‌هاي لازم را انجام دادند، تا اينكه در نهايت حاجی‌رضا شاکرمی، دادستان عمومی و انقلاب کرج صبح ديروز اثبات اين شكنجه‌ها را تاييد كرد و گفت: «پس از بررسی‌های صورت گرفته توسط دادستانی کرج استفاده از طناب و زنجیر برای بستن معلولان در این آسایشگاه محرز شد و پرونده به دادستانی فردیس ارجاع داده شد.»
وی به پلمب این آسایشگاه توسط بهزیستی استان البرز اشاره کرد و گفت: «وقتي گزارشی مبنی بر شکنجه معلولان با استفاده از سگ و زنجیر در یک آسایشگاه در فردیس به دادستانی عمومی و انقلاب کرج ارسال شد، پس از آن، بررسی‌ها درخصوص این مسأله آغاز شد. با مشاهده طناب‌ها و زنجير‌ها در اين مركز مشخص شد كه مسئولان مركز دست به شكنجه معلولان مي‌زنند.
درواقع طبق استانداردهای تعریف‌شده، مرکز نگهداری از معلولان موظف است نسبتی کارآمد میان تعداد معلولان و کارکنان خود برقرار کند تا خدمات‌رسانی به معلولان به بهترین نحو انجام شود اما این مرکز برای استخدام پرسنل کمتر و پرداخت پول کمتر به بستن معلولان با طناب و زنجیر مبادرت کرده بود. اگرچه ممکن است در این آسایشگاه سگ نگهداری شده باشد ولی تاکنون هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر استفاده از سگ برای شکنجه معلولان به دست نیامده است.
تنها با مشاهده آثار طناب و زنجیر روی بدن برخی از معلولان و گزارش آن توسط والدین به بهزیستی، در نخستين اقدام، این مرکز پلمب و پرونده آن به دادستانی فردیس ارسال شد تا در مورد مجازات متخلفان تصمیم‌گیری
شود.
درحال حاضر نيز بستن معلولان به وسیله طناب و زنجیر از سوي مسئولان این مرکز آسیب‌هایی جدی به معلولان وارد کرده است و این اقدام جرم محسوب شده و تبعات قانونی
در پی خواهد داشت.»
دادستان عمومي و انقلاب مرکز استان البرز از شکايت خانواده ٢٠معلول به سازمان بهزيستي در اين‌خصوص خبر داد و گفت: «در بازرسي‌هاي صورت گرفته آثار ضرب و جرح در ٢٠نفر از معلولان اين مرکز مشاهده شده و همچنين ٢ نفر از معلولان آسيب جدي ديده‌اند. خانواده اين معلولان به بهزيستي شکايت کرده‌اند و طبق بررسي‌هاي انجام شده صحت و سقم مسأله مورد بررسي قرار گرفته است. در بازرسي سازمان بهزيستي از اين مرکز مشخص شده که خدمه و آشپز با پوشيدن لباس پرستاري اقدام به نگهداري از معلولان مي‌کرده‌اند.»
وي با اشاره به برخي از تخلفات اين مرکز گفت: «مطابق قانون بهزيستي ماهانه براي نگهداري هر معلول ٤٠٠هزار تومان بايد پرداخت شود که در برخي از موارد اين مبلغ به يک ميليون تومان افزايش داشته و همچنين يارانه معلولاني که از اين مرکز رفته‌اند نيز مجددا از سازمان بهزيستي گرفته شده است.»